دویدن برای رسیدن به کسی که بهت احساس ارزشمندی نمیده شاید تو رو به اون شخص نزدیک کنه، اما قطعا تو رو از خودت دور میکنه.

•
پا برهنه تا کجا دویده‌ای؟
که این همه
گل شکفته است؟ ..

♡

ما انسان‌هایی هستیم
‏که اشک‌هایمان را پنهان می‌کنیم
ما حتی خنده‌هایمان را هم پنهان می‌کنیم
ما آن اسب‌های مسابقه هستیم
‏که پس از شکست باز هم از دویدن
دست نمی‌کشیم.

جوری که تلاش می‌کنی، تحسین برانگیزه. جوری که برای همه‌چیز، از همه‌چیز می‌گذری. انگار نمی‌دونی ته‌تهش اتفاقی برای دست‌های خالیت نمی‌افته و دویدن‌هات، فقط دویدنه.

حسین پناهی چه قشنگ میگه:

گفتی بیا زندگی خیلی زیباست
دویدم .️

♡

شرحِ حال:

ما قدم می‌زدیم
آرزوها می‌دویدند ..

♡

سهراب سپهری :

باید بلند شد
در امتداد وقت قدم زد
گل را نگاه کرد
ابهام را شنید.
باید دوید تا تهِ بودن .🤍

عباس معروفی تو کتاب نامه های عاشقانه، به قدری نصحیت مفیدی میکنه که به نظرم لازمه تو هر نوع و جنس رابطه رو اون پیاده کنیم میخواد عاشقانه باشه، دوستانه باشه یا هرچی. میگه:

"گاهی با دویدن به سمت کسی، نفسی برای ماندن در کنار او نخواهی داشت، پس با کسی بمان که نصف راه را به سمتت دویده است."

تو با من راه نیومدی، ولی با بقیه دویدی.

غیر
از
خودمان،
سمتِ
هر
که
دویدیم
غربت
بود!