حال من خوب است اما با تو بهتر می شوم
آخ ... تا می بینمت یک جور دیگر می شوم
با تو حس شعر در من بیشتر گل می کند
یاسم و باران که می بارد معطر می شوم
در لباس آبی از من بیشتر دل می بری
آسمان وقتی که می پوشی کبوتر می شوم
آنقَدَرها مرد هستم تا بمانم پای تو
می توانم مایه ی گه گاه دلگرمی شوم
میل میلِ توست اما بی تو باور کن که من
در هجوم بادهای سخت، پرپر می شوم...

قَرار بود کِه
مٍثلِ کوه پشتِ مَن باشی
وَلی عَمیق تَرین دَره‌ی جهان شدی:)

آغوش ، یعنی آنقَدَرها مرد هستی ، که..

{ بر گردنت زنجیر بغضــش را ، بیآویزد }

یِ وَختــایی هَس کِ چِشات میخوابــه×
دِلت بیداره تا صُب مینالِه
هِی دَره گوشِت زمزمه فَریاد حآجی زندگیــ چِ لُطفی داره..

✔ مـهــــم نیـسـتـــ نــوشـتــﮧهـاے دَرهــَـم و بـَـرهــَـم مــَـرا بـخـوآنـے یــآ نــہ (!)

مــن بـــراے دل خـستــﮧاَم مےنــویـسـم ...

مےخـواهے بـخــوآن ...

مےخـواهے نـخــوآن /.

فـقـــط خـوآهـشــ مـےڪـنــم ...

اگـــر خـوآنــدے ...

عــآشـِـقــآنــﮧاَمـ را تــقــدیــم بـہ " او " نـڪـن /!

مـن ایـن رآ بـــراےِ " تــ ــو " سـُـروده اَمـ ...

نـــﮧ بـــرآےِ " او " .../!

بعضی از آدما جاشون تو قلب ما نیست...
جاشون ساعت ۹ شب، جلو دَره...بلههه!