هر گذشته برای من یک دَره. یک دَر سفید و بزرگ و این دَرها هم‌اندازه قطاری کنار هم قرار دارن. هر گذشته‌ای که نتونستم باهاش کنار بیام برام تبدیل به یک دَر شد که در نهایت مجبور بودم ببندمش و سه قفله‌اش کنم و کلیدش رو جایی بندازم که حتی دیگه خودمم نتونم پیداش کنم. خواستم بگم دَرهای زیادی توی گذشته‌‌ام وجودم داره که بین من و اون اتفاق یک مرز واحدی رو مشخص کرده و این‌قدر شبیه هم هستن که فراموش کنم هر دَر به کدوم خاطره باز می‌شه.

حال من خوب است اما با تو بهتر می شوم
آخ ... تا می بینمت یک جور دیگر می شوم
با تو حس شعر در من بیشتر گل می کند
یاسم و باران که می بارد معطر می شوم
در لباس آبی از من بیشتر دل می بری
آسمان وقتی که می پوشی کبوتر می شوم
آنقَدَرها مرد هستم تا بمانم پای تو
می توانم مایه ی گه گاه دلگرمی شوم
میل میلِ توست اما بی تو باور کن که من
در هجوم بادهای سخت، پرپر می شوم...

قَرار بود کِه
مٍثلِ کوه پشتِ مَن باشی
وَلی عَمیق تَرین دَره‌ی جهان شدی:)

آغوش ، یعنی آنقَدَرها مرد هستی ، که..

{ بر گردنت زنجیر بغضــش را ، بیآویزد }

یِ وَختــایی هَس کِ چِشات میخوابــه×
دِلت بیداره تا صُب مینالِه
هِی دَره گوشِت زمزمه فَریاد حآجی زندگیــ چِ لُطفی داره..

✔ مـهــــم نیـسـتـــ نــوشـتــﮧهـاے دَرهــَـم و بـَـرهــَـم مــَـرا بـخـوآنـے یــآ نــہ (!)

مــن بـــراے دل خـستــﮧاَم مےنــویـسـم ...

مےخـواهے بـخــوآن ...

مےخـواهے نـخــوآن /.

فـقـــط خـوآهـشــ مـےڪـنــم ...

اگـــر خـوآنــدے ...

عــآشـِـقــآنــﮧاَمـ را تــقــدیــم بـہ " او " نـڪـن /!

مـن ایـن رآ بـــراےِ " تــ ــو " سـُـروده اَمـ ...

نـــﮧ بـــرآےِ " او " .../!

بعضی از آدما جاشون تو قلب ما نیست...
جاشون ساعت ۹ شب، جلو دَره...بلههه!