The only person you should try to be better than, is the person you were yesterday.

کسی که دیروز بودید، تنها کسی هست که باید تلاش کنید ازش بهتر باشید.

دیروز یه کاربری تو توئیتر نوشته بود: "ارتباط سالم و امن اونیه که بدونید اگه یه روز به هر دلیلی دیگه باهم دوست و در ارتباط نبودید ازتون هیچ آسیبی به هم نمی‌رسه، و تمام حس‌ها، صحبت‌ها و لحظه‌هاتون پیش هم جاش امنه."
واقعا درست میگه؛ آدم امن یه نعمته نه اونی که هی باید نگران این باشی که ازت آتو نداشته باشه!

شرایط جوریه که فقط می‌تونم با این حرف احمد محمود همذات‌پنداری کنم که میگه:

سال‌هاست منتظر آمدن روزهای بهترم
اما نمی‌دانم چرا هنوز هم دیروزها بهترند...

بوی پاییز میاد
و من از دیروز زنده شدم و دارم زندگی می‌کنم .

Happiness is the result of yesterday's experience, today's use, and hope for tomorrow‌‌

خوشبختی نتیجه‌ی تجربه‌ی دیروز، استفاده‌ی امروز، و امید به فرداست‌‌

خواستم بگم چرا امروز اینطوریه؟ دیدم دیروز و روزای قبلشم همینطوری بود. اصلا یه چند وقتی هست که اینطوریه.

«بالا بری پایین بیای، غمی که دیروز به من دادی غم فردای خودته.»

اگه تا دیروز من رو داشتی به لطف قلبم بوده، اختیارم بیفته دست مغزم دیدنم واست آرزو میشه.

«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

دیروز یکی گفت کاش تو زندگی بعدی‌م مورچه باشم که به محض اینکه متولد شدم یکی پاشو بذاره روم و له بشم و بمیرم. مود.

I saw a post today that said, " When you finally learn your place in people's lives, your feelings won't get hurt"... I swear that's the truth and one of the most important life lessons you'll learn. Whether it's friends, family or whoever.

دیروز یه پست رو دیدم که می‌گفت : " زمانی‌که بالأخره جایگاهت رو تو زندگی آدما یاد می‌گیری، دیگه احساسات جریحه‌دار نمی‌شن"... قسم می‌خورم که حقیقت همینه و یکی از بزرگترین درس‌های زندگیه که یاد می‌گیری. اگرچه خانواده‌ت باشه یا از آشناهات یا هر آدم دیگه‌ای.