𝑬𝒗𝒆𝒏 𝒊𝒇 𝒂𝒍𝒍 𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒍𝒆𝒂𝒗𝒆𝒔 𝒇𝒆𝒍𝒍 𝒐𝒇𝒇 𝒓𝒆𝒎𝒆𝒎𝒃𝒆𝒓 𝒕𝒉𝒂𝒕 𝒔𝒑𝒓𝒊𝒏𝒈 𝒍𝒊𝒆𝒔 𝒊𝒏 𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒉𝒆𝒂𝒓𝒕

حتی اگر تمامی برگ‌هایت از شاخه ریختند فراموش نکن که بهار درون قلبت وجود دارد .🫀

♡

تو امّا هیچ‌وقت فراموش نکن
‏روزی که افتاده باشی
‏از زمین بلندت می‌کنم
‏اگر هم نتوانم
‏کنارت دراز می‌کشم :)

🩷..

تمومِ آدمایِ دنیا حقِ اینو دارن که تویِ بعضی از مقاطع زندگیشون ندونن که از دنیایِ به این بزرگی چی می‌خوان، حق دارن سردرگم بشن، راهشونو گم یا فراموش کنن، ناامید بشن، کفر بگن، همه‌چیز و از دست رفته و بی‌فایده ببینن. سرد و بی‌روح باشن و عصبانی. این حال مثل یه مرخصی از همه‌ی ابعاد زندگیه . . .

فراموشش کن عزیزم، بی‌شک اگه دوستت داشت این‌ همه ازت بی‌خبر نبود.

واضح‌ترین توضیح که چرا نباید به کسی که یه بار رفته فرصت دوباره داد رو کَت کرولی گفته:

«نمی‌شود با کسی که تو را فراموش کرده
دوباره دوست شوی ، تا آخر عمر نگران خواهی بود که باز هم مثل دفعه‌ی پیش تو را فراموش کند. این را می‌دانی که حال او بدون تو خوب است ولی حال تو بدون او
خوب نخواهد بود..»

نباید فراموش میکردی که من
تو روزهایی که دست خودم رو رها کرده بودم ، دستای تو رو محکم‌تر گرفته بودم .!!
• |.|

از اینکه فراموشتون میکنن ناراحت نشید!
به قولِ عباس کیارستمی که میگه؛
"علف‌های نورَسته،
به‌جا نمی‌آورند درختان کهن را..."


..

من می‌دونستم آدم‌ها دروغ‌گو هستند. من می‌دونستم آدم‌ها شریف نیستند. من می‌دونستم آدم‌ها فراموش کننده هستند. من می‌دونستم آدم‌ها چیزی که می‌گن نیستن. من می‌دونستم آدم‌ها می‌تونند در یک لحظه تمام حرف‌هایی که زدن رو فراموش کنند. من تمام معایب و باگ‌های آدم‌ها رو می‌دونستم و نمی‌خواستم تو یادآور این‌ها برای من باشی. کاش تو آدم نبودی. کاش تو هیچ‌وقت نبودی. کاش به تو فکر نکنم. کاش بیشتر اَز این من و خودت رو از خودت نااُمید نکنی. آه اَز جوانی. آه از جوان‌های بدون چراغ در سیاهی.

من هیچوقت برای در یاد کسی بودن خودم رو یادآوری نمیکنم، فراموشم کن اگه نیازه برای فراموش نشدن تقلا کنم.

فراموشش کن عزیزم؛ بی‌شک اگر دوستت داشت، این چنین آشفته حال نبودی.