آن‌جا که زنی با موهای آشفته و لبخند غمگین
بر سنگفرش‌های باران‌خورده‌ی شهر، راه می‌رود و در ذهنش شعری بی‌قافیه را زمزمه می‌کند.
و آنجا که مردی، پشت پنجره‌ی مه‌گرفته اتاقش، دستی لرزان بر چهره‌اش می‌کشد،
آرام در سکوت به سیگارش پک می‌زند و
دخان سیگارش را در آغوش نیستی رها می‌کند.
جایی‌ست که شاید هردو فکر می‌کنند
نجات‌شان در گریز است
اما این فکر تنها توهمی بیش نیست.
رفتن، تنها شکل دیگری از ماندن در تنهایی‌ست.
هیچ چیز و ‌هیچ‌کس نمی‌تواند
تنهایی بی‌انتهای‌شان را پر کند.


#رامین_وهاب_راوی

کسی که بهت بی‌احترامی کرده رو اگر ببخشی، دوباره تکرار می‌کنه. این‌بار وقیحانه‌تر از قبل.

قیصرامین پور زیادی قشنگ میگه:

کوله باریست پر از هیچ که بر شانه ماست!
• |.

I can’t believe I allowed myself to be disrespected so many times just because I care about other people’s feelings more than time.

نمیتونم باور کنم که بارها اجازه دادم به خودم بی احترامی بشه، فقط برای اینکه بیشتر وقتا به احساسات دیگران اهمیت میدم...

من قبل از اینکه به کسی بی‌احترامی کنم اول احترام گذاشتم، قبل از اینکه از کسی متنفر بشم اول دوستش داشتم، قبل از اینکه با کسی غریبه بشم اول آشنا بودم، پس نگو عوض شدی رفتار من به رفتار تو بستگی داره.

بی‌احترامی در‌هایی رو می‌بنده که معذرت‌خواهی هم نمی‌تونه بازشون کنه.

ماندن در سرگردانی،
فرسایشی بی‌پایان است‌
چون برگ معلقی در باد
که نه ریشه‌ای دارد و نه مقصدی
رفتن هرچند که دشوار،
اما گاه یگانه راه رهایی‌ست
چه سود از حضوری که
جز سردرگمی ثمری ندارد؟
من رفتنی را می‌پسندم
که‌ شکوه یقین در آن باشد
نه ماندنی که در هاله‌ای
از تردید رنگ ببازد

#رامین_وهاب_راوی

disagreements are fine. disrespect is not. distance is fine. disloyalty is not.

اختلاف نظر خوبه.
ولی بی احترامی نه.
فاصله خوبه.
وله بی وفایی نه...

شجاعت همیشه غرش نمی کند. گاهی اوقات صدای آرامی است که در پایان روز زمزمه می کند: "فردا دوباره تلاش خواهم کرد"

مهربونی ابدا این نیست که تحت هر شرایطی ارتباطتو با یه آدم ادامه بدی. حفظ معاشرت با بعضی از آدم‌ها، نهایتِ بی‌احترامی به خودته.