آن‌جا که زنی با موهای آشفته و لبخند غمگین
بر سنگفرش‌های باران‌خورده‌ی شهر، راه می‌رود و در ذهنش شعری بی‌قافیه را زمزمه می‌کند.
و آنجا که مردی، پشت پنجره‌ی مه‌گرفته اتاقش، دستی لرزان بر چهره‌اش می‌کشد،
آرام در سکوت به سیگارش پک می‌زند و
دخان سیگارش را در آغوش نیستی رها می‌کند.
جایی‌ست که شاید هردو فکر می‌کنند
نجات‌شان در گریز است
اما این فکر تنها توهمی بیش نیست.
رفتن، تنها شکل دیگری از ماندن در تنهایی‌ست.
هیچ چیز و ‌هیچ‌کس نمی‌تواند
تنهایی بی‌انتهای‌شان را پر کند.


#رامین_وهاب_راوی

ماندن در سرگردانی،
فرسایشی بی‌پایان است‌
چون برگ معلقی در باد
که نه ریشه‌ای دارد و نه مقصدی
رفتن هرچند که دشوار،
اما گاه یگانه راه رهایی‌ست
چه سود از حضوری که
جز سردرگمی ثمری ندارد؟
من رفتنی را می‌پسندم
که‌ شکوه یقین در آن باشد
نه ماندنی که در هاله‌ای
از تردید رنگ ببازد

#رامین_وهاب_راوی

‌
کلما اردتِ ظلاً
تحولتُ الی شجرة.

«هر بار که سایه‌ای خواستی
به درخت بدل شدم.»

عادل الراوی؛ فارسیِ سعید هلیچی.

داستان های کوتاه و حکایت های قدیمی .

کاتریول راوی قصه های شما .

‏لذتی که تو گفتن "توله ســــــگ" گفتن هست تو هزارتا "عشقم" گفتن نیست

: ایمان راوی

تراویس: یکی باید این شهر رو بگیره بیندازه توی چاه توالت، سیفون کوفتی رو هم بکشه.

. Taxi Driver

اولش از آرزوهای بزرگمون دست کشیدیم، بعدش حتی از کوچیک‌ها هم دست کشیدم، الان به اون مرحله‌ای رسیدیم که فقط دو دستی داشته‌هامون رو چسبیدیم که نکنه یه وقت اونا رو هم از دست بدیم...

#ایمان_راوی

✨
شاعر تـویی مـن فقط
راوی چشمـانِ تـوامـ

تازمانیکه سلطان دلت
"خداست"
کسی نمیتواند
دلخوشی هایت
راویران کند!

شبتون آروم و درپناه خالق هستی

با ضرب دلم همیشه راوی توام


عمری است که بی حساب حاوی توام


هرچند که منها شوی از حاصل عمر


سرجمع دوباره هم مساوی توام!