توکل بر خدایت کن، کفایت میکند حتماً / اگر خالص شوی با او، صدایت میکند حتماً / اگر بیهوده رنجیدی، از این دنیای بی رحمی؛ به درگاهش قناعت کن، عنایت میکند حتماً / دلت درمانده میمیرد، اگر غافل شوی از او؛ به هر وقتی صدایش کن، حمایت میکند حتماً / خطا گر میروی گاهی، به خلوت توبه کن با او؛ گناهت ساده میبخشد، رهایت میکند حتماً / به لطفش شک نکن گاهی، اگر دنیا حقیرت کرد؛ تو رسم بندگی آموز، حمایت میکند حتماً / اگر غمگین اگر شادی، خـــ ــــدایی را پرستش کن؛ که هر دَم بهترینها را، عطایت میکند حتماً . . .