خسته‌ام، به اندازه‌ی هزارویک‌سال خسته‌ام و هیچی به اندازه‌ی اون یکسال اضافه خسته‌ام نمی‌کنه که می‌بینم هزارسال دویدم اما هنوز هم نرسیدم.

‏به این نتیجه رسیدم که تو این دنیا برای خیلی چیزها باید پافشاری کنی، اما نه برای آدم‌ها.

من از همین میترسیدم .
که تو اون آدمی نباشی که من تو ذهنم ازت ساخته بودم
واسه همین بود که ترجیح میدادم از دور دوستت داشته باشم
تا از نزدیک هیچ حسی بهت نداشته باشم .

به مرحله ای رسیدم که دیگه
نه پول زیاد خوشحالم می‌کنه
نه پارتنر خوب و وفادار...

الان فقط و فقط شادی و آرامش خانوادم باعث خوشحالیم میشه...

اسم این مرحله چیه ؟!
🩷.🫂

‏از دوستی پرسیدم چرا ازدواج نمیکنی گفت:
‏هر وقت زورم رسید خوشبختی رو تقسیم کنم چشم
‏فعلا واسه سختیا شریک نمیخوام....

‏یادمه یه شب مُردم؛
صبحش بلند شدم دوش گرفتم، لباسامو پوشیدم، رفتم توی شهر و به کارام رسیدم…

I remember someone said to me:
Follow your dreams, not people
I asked: What if a person is my wish? :)

یادمه یکی بم گفت:
برو دنبال آرزوهات نه آدما
پرسیدم: اگه یه آدم آرزوم باشه چی؟ :)

به این نتیجه رسیدم که مشکل از عقل شماست که نمیفهمید وگرنه رفتارای من کاملا داد میزنه که حالم ازتون بهم میخوره.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

به اون قسمت از بزرگسالی رسیدم که حس میکنم از همه عقب موندم.

ازش پرسیدم آرامش الانت رو مدیون چی هستی؟!
گفت: هرچی شده حتما باید می‌شده!
هر چی هم قراره بشه،می‌شه‌! ترجیح میدم فقط زندگی کنم، فقط زندگی! همین.

رفیقِ من؛ امروزت رو زندگی کن.
همین !