I remember someone said to me:
Follow your dreams, not people
I asked: What if a person is my wish? :)

یادمه یکی بم گفت:
برو دنبال آرزوهات نه آدما
پرسیدم: اگه یه آدم آرزوم باشه چی؟ :)

به این نتیجه رسیدم که مشکل از عقل شماست که نمیفهمید وگرنه رفتارای من کاملا داد میزنه که حالم ازتون بهم میخوره.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی »

به اون قسمت از بزرگسالی رسیدم که حس میکنم از همه عقب موندم.

ازش پرسیدم آرامش الانت رو مدیون چی هستی؟!
گفت: هرچی شده حتما باید می‌شده!
هر چی هم قراره بشه،می‌شه‌! ترجیح میدم فقط زندگی کنم، فقط زندگی! همین.

رفیقِ من؛ امروزت رو زندگی کن.
همین !

I got here by being me,
so l'll continue being me..

من با خودم بودن به اینجا رسیدم
پس به خودم بودن ادامه میدم!

کاش خودم رو توی یکی از اون پنجشنبه های سرد و ابری که ظهر از مدرسه میرسیدم خونه و بابت تعطیلی فردا خیالم راحت بود جا میذاشتم...

جدیداً خیلی دارم به خودم سخت می‌گیرم و متوجه‌ی این هستم اما، یه فرقی که با قبلاً دارم اینه که الان می‌گردم دنبالِ اون مرز باریکی که بین تونستن و نتونستنمه.
وقتی می‌بینم رسیدم به اون مرز ول می‌کنم، صبر می‌کنم، خستگی در می‌کنم و توجه رو به خودم می‌دم؛ و بعد از این دوباره تمام کارها از سر گرفته می‌شه.
همین‌کارم باعث شده تا ظرفیتم بالاتر بره و همیشه یه بند انگشت بیشتر از قبل بتونم ظرفیت داشته باشم.
یه بند انگشت آنچنان هم زیاد نیست اما وقتی کنار هم قرار می‌گیره، اما وقتی خودم به خودم اعتماد می‌کنم و می‌دونم که قرار نیست بیش از حد ظرفیتم انرژی صرف کنم و در نهایت به خودم باور دارم، اتفاقات خوبی میوفته.

دلم کلی آخیش میخاد.
آخیش تموم شد.
آخیش حل شد.
آخیش تونستم.
و آخیش رسیدم .

یه دوست دارم یه بار بهم گفت: من غمگینم ولی تو افسرده‌ای. پرسیدم فرقش چیه؟ گفت: من مدام میخوام گریه کنم، حتی تو شادترین لحظات زندگیم ولی تو اصلا لحظه‌ی شادی نداری. زندگی واسه تو مثل فتح اورست میمونه همونقدر سخت و طاقت‌فرسا. تو در واقع اشک نمیریزی، جون میکنی.

#تقویم_ششم_تیر

از یک انسان آگاه پرسیدم؛
آرامش الانت رو مدیون چی هستی؟
گفت؛ "نه وقت برای غصه خوردن گذشته رو دارم
نه حوصله برای ترس از آینده.
هرچی شده حتما باید میشده
هرچی هم قراره بشه، میشه
ترجیح میدم زندگی کنم،
فقط زندگی، همین