من آدم نرفتنم ولی وقتی برم باور کن دیگه آدم برگشتن نیستم.

بالاخره یه روز میگذری از همه‌ی
نبودن ها
نشدن ها
نخواستن ها
و رفتن ها
بدون این‌که دیگه دلیلش برات مهم باشه ..

احساس دوست نداشتنی بودن با چمدون اومده و فکر کنم قصد رفتن هم نداره. چخه.

Without pain, there would be no suffering, without suffering we would never learn from over mistakes. To make it right, pain and suffering is the key to all windows, without it, there is no way of life.

بدون درد، هیچ رنجی وجود نخواهد داشت، بدون رنج هرگز از اشتباهات به اندازه کافی درس نمی گیریم.
برای درست پیش رفتن، درد و رنج کلید همه پنجره هاست.
بدون درد راهی برای زندگی وجود نداره.

وقتی میمانی و میبخشی....
فکر می کنند رفتن را بلد نیستی!
باید به آدمها از دست دادن را متذکر شد
آدم ها همیشه نمی مانند
یک جا در را باز میکند
و برای همیشه میروند....

اتفاقا اعتماد من رو؛ مورد اعتماد‌‌ترین آدم‌های زندگیم ازم گرفتن…

با هرکسی مثل خودش رفتار نکن. اگر خوبی دیدی مثل خودش باش و اگر بدی دیدی ازش فاصله بگیر. نیازی نیست پلیدی به روح‌ت راه بدی، در حالی که می‌دونی می‌تونی با فاصله‌گرفتن از روح‌ت محافظت کنی.

یه روز میاد با اون آدمی که از هر دری باهاش صحبت می‌کردی و حرف کم نمیومد، دیگه حتی نمی‌تونی یه مکالمه‌ی چند دقیقه‌ای داشته باشی؛ اونجا شروع غریبه شدنه، شروع کمرنگ شدن، شروع غمگین شدن برای حرف‌های نگفته، شروع از یاد رفتن.

من هیچ‌وقت به‌خاطر رفتن کسی از زندگیم ناراحت نمیشم چون اونقدر به خودم باور دارم و میدونم چجور آدمی هستم که اگر هم کسی روزی منو ترک کنه مطمئنم کسی که از دست میده اونه نه من .

تو حق داری که در سکوت بزاری و بری بعضی وقتا هست که خیلی تحمل میکنی تا بعدا قدرت توضیح دلایل رفتنت رو پیدا کنی.