بعضی اوقات انقدر از طرف احساسات خودت لبریزی که دیگه جایی برای احساسات دیگران نداری، همینجوریشم نصف انرژی روانیت بخاطر شکستنت از بین رفته و با بقیه باقی مونده باید خودت رو بسازی.

خیلی اوقات خشم از نادیده گرفته شدن توسط دیگران، خشم از نادیده گرفته شدنت توسط والدینت در کودکیت بوده که حالا به سمت دیگران چرخیده.

خوابم نمی برد شب و بی بوسه تشنه اَند
لب های گُر گرفته و در اِنتظارِ من؛

خاموش کن چراغ اتاق مرا، برو
دیدن ندارد این همه، وضعِ خمار من!

به قول حسین پناهی:
من تکه تکه از دست رفته ام،
در روز روز زندگی.

“اون دوست نداشت گریه کنم اما حالا که رفته هر روز گریه می‌کنم.”

If there's one thing I've learned over the years it's that life won't give you what you want unless you go out and get it.

اگه تنها چیز باشه که در طول سالها یاد گرفته باشم اینه که زندگی چیزی که میخوای رو بهت نمیده مگه این که حرکت کنی و به دستش بیاری.

من واقعا دیگه از هیچی خوشم نمیاد هیچ‌ حسی توم نیست، اصلا انگار یکی گرفته بال‌های پروانه‌هام رو با قیچی تیکه تیکه کرده، هیچی خوشحالم نمیکنه، نه شب‌ها سر وقت میخوابم، نه دیگه دلم میسوزه، نه احساساتی میشم، نه خوشحال میشم، نه زیاد میخندم، نه صمیمی میشم، نه دل میبندم، نه اجتماعی‌ام، هیچ حسی توم نیست، از قوی بودن خسته شدم.

احساس می‌کنم از خود واقعیم دور شدم. مثلا انگار با هم بودیم، اما یکم پیش منو یه جا پیاده کرده رفته.

رفیق می‌خواستم بهت بگم
شاید فکر کنی دردی که امروز روی دوش‌ت سوار شده و نای قدم برداشتن توی زندگی رو ازت
گرفته، با درد باقی آدم‌ها فرق داره!
قبول دارم که آثارِ تحمل رنجِ هر کسی، به خاطر
روحیاتی که داره منحصر به خودشه
اما اون غمی که امروز توی وجود تو نهفته، پیش از تو با آدم‌های زیادی پنجه توی پنجه شده!
تو یکمین نفر نیستی
هیچ دردی نیست که تنها یک نفر
اون رو چشیده باشه...
خبر بد اینکه رنج آدمیزاد هیچوقت تمومی نداره
و خبر خوب اینکه خیلی از آدما با وجود غم و درد و اندوهِ تو، زنده موندن و ادامه دادن و
البته خیلی‌ها شکوفا شدن!
ساده بگم تنها نیستی
تنها نیستیم ...

#علی_سلطانی

‏احساس عدم تعلقم از مکان و افراد و اجتماع فراتر رفته و حس می‌کنم حتی به این دوره زمونه هم تعلق ندارم.