دوست داشتم به سازی که می‌زنی برقصم ولی نرقصیدم. باهاش اَشک ریختم و ریختم و ریختم. و آنقدر اَشک ریختم که کاسه‌ای پر شد و وقتی رفتی ریختم پشت سرت تا سفری سلامت و بدون خطر داشته باشی.

Did you see that you calm down when you hear someone's voice?! This is what Hossein Safari says:
"Birds dance in his voice"

دیدین با شنیدن صدای کسی آروم میشین؟! این حسو حسین صفاری اینطوری میگه:
"در صدایش پرنده می‌رقصید"

نکنه اونقدر صبر کنیم که دیر بشه؟ اونقدر منتظر بمونیم و ببینیم هیچی درست نمیشه که تک‌تک گلهای امید تو دلمون بمیره؟ به قول مرجان وفایی، نکند روزی برسد
عزای ما تمام شود
اما آنقدر دیر
که رقصیدن را فراموش کرده باشیم.

روزا رقصیدن رفتن از یاد ؛ تورو پس گرفت دستم از باد...

به قول حسین صفاری
باید گفت:
"در صدایش پرنده می‌رقصید..."🩵.

باشه مادوتا واسه هم دیگه خیلی تاکسیک بودیم،ولی اون وقتایی که بلند بلند به جوکای بین خودمون میخندیدیم چی؟ نیک نیمی که همدیگه رو باهاش صدا میزدیم چی؟ اون شبایی که از دست همه دنیا فقط به هم دیگه پناه میبردیم چی؟ وقتایی که میرقصیدیم چی؟ اونا ام همش دروغ بود؟

می خندید و در نگاهش غمی می رقصید..‌‌‌‌‌...
شیبان

از درد ترک...
خورده و از زخم کبودیم....
کوهیم و تماشاگر رقصیدن رودیم...

هر وقت دیدی موقع حرف زدن با یکی  پروانه های تو‌ دلت شروع به رقصیدن کرد بلاکش کن به اذیت شدن های بعدش نمی ارزه.

‌

در این ماتمِ روزگار...
همان شکسته سازی شدیم...
که هرچه نواختند...
هیچ‌کس نرقصید!! 

#حسین_عربی

. .