چرا با کوچیکترین حرفش رنجیدی!؟
- چون صاحب کلمه زیاد برام ارزشمند بود:)))!

من رنجیدم ولی نرنجوندم، فقط جایگاه هیچکس رو بهش پس ندادم.

«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی »
«‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی »

نمیدونم از اینکه عزیزت نیستم بیشتر رنجیده و عصبانیم یا از اینکه هنوز عزیزمی...

همه‌چی از اونجایی شروع شد که دیر رنجیدیم و زود بخشیدیم.

تو می‌تونی گستاخ همون رفتاری باشی که روزی از نزدیک‌ترین کس زندگی‌ت دیدی و ازش رنجیدی.

-چرا با کوچک‌ترین حرفش رنجیدی؟
چون صاحب کلمه زیاد برام ارزشمند بود.

ما مهربان‌تر از آنیم که رنجیدن را با رنجاندن تلافی کنیم.



الان اونجام که فریدون مشیری می‌گه:

‏«رک بگویم از همه رنجیده‌ام
‏از غریب و آشنا ترسیده‌ام
‏بی‌خیالِ سردیِ آغوش‌ها
‏من به آغوش خودم چسبیده‌ام»

•
فریدون مشیری :
رک بگویم از همه رنجیده‌ام از غریب و آشنا ترسیده‌ام بی خیالِ سردی آغوش‌ها من به آغوش خودم چسبیده ام 🤎

「♡」

اگه هیچکس تورو اونجوری که هستی نمیبینه تقصیر تو نیست آدما به وسعت قلبشون نگاه میکنن میشنون و لبخند میزنن،هروقت رنجیدی یه نگاه به قلب آدمای دور و برت بنداز و بعد عبور کن..
هیچ اما و اگری در کار نیست آدمای بزرگ رو باید از قلبهای بزرگشون شناخت...



. .