-چرا با کوچک‌ترین حرفش رنجیدی؟
چون صاحب کلمه زیاد برام ارزشمند بود.

ما مهربان‌تر از آنیم که رنجیدن را با رنجاندن تلافی کنیم.



الان اونجام که فریدون مشیری می‌گه:

‏«رک بگویم از همه رنجیده‌ام
‏از غریب و آشنا ترسیده‌ام
‏بی‌خیالِ سردیِ آغوش‌ها
‏من به آغوش خودم چسبیده‌ام»

•
فریدون مشیری :
رک بگویم از همه رنجیده‌ام از غریب و آشنا ترسیده‌ام بی خیالِ سردی آغوش‌ها من به آغوش خودم چسبیده ام 🤎

「♡」

اگه هیچکس تورو اونجوری که هستی نمیبینه تقصیر تو نیست آدما به وسعت قلبشون نگاه میکنن میشنون و لبخند میزنن،هروقت رنجیدی یه نگاه به قلب آدمای دور و برت بنداز و بعد عبور کن..
هیچ اما و اگری در کار نیست آدمای بزرگ رو باید از قلبهای بزرگشون شناخت...



. .

الان اونجا ام که فریدون مشیری میگه:

‏«رک بگویم از همه رنجیده‌ام!
‏از غریب و آشنا ترسیده‌ام.
‏بی‌خیالِ سردیِ آغوش‌ها،
‏من به آغوش خودم چسبیده ام...»

‏یه جا هست هومر تو ایلیاد میگه؛
‏《هرچقدر رنجیده باشیم، بیایید آنچه را که رفته است بپذیریم》


#mim .

اگه هیچکس تورو اونجوری که هستی نمیبینه تقصیر تو نیست آدما به وسعت قلبشون نگاه میکنن میشنون و لبخند میزنن،هروقت رنجیدی یه نگاه به قلب آدمای دور و برت بنداز و بعد عبور کن..
هیچ اما و اگری در کار نیست آدمای بزرگ رو باید از قلبهای بزرگشون شناخت...



. .

الان اونجاییم که فریدون مشیری میگه:
"رک بگویم از همه رنجیده‌ام،
از غریب و آشنا ترسیده‌ام،
بی خیالِ سردی آغوش‌ها
من به آغوش خودم چسبیده ام."

الان اونجا ام که فریدون مشیری میگه:

‏«رک بگویم از همه رنجیده‌ام!
‏از غریب و آشنا ترسیده‌ام.
‏بی‌خیالِ سردیِ آغوش‌ها،
‏من به آغوش خودم چسبیده ام...»