زمانی که «محمود درویش» شاعر و نویسنده‌ (فلسطینی) عاشق «ریتا» (اسرائیلی) شد برای او نوشت:
«من بر خلاف قبیله و وطن و باورهامون، عاشقت شدم ولی می‌ترسم تو مرا ناامید کنی.»
اما بعدها فهمید «ریتا» جاسوس اسرائیل بود؛
برایش نوشت:
«حس می‌کنم وطنم دوباره اشغال شده، شاید برای تو چیز بی‌اهمیتی باشد، ولی آن قلب من بود.»

این‌که صمیمی‌ترین دوستم رهام کرد واقعا به سوگواری بیشتری نیاز داشت. من اما بابام بهم گفته سوگواری و رو زمین نشستن نشونه ضعفه و بنابراین پاشدم و گفتم اصلا هم درد نداشت. درد داره ولی. خیلی درد داره و ناخودآگاهم گاه و بیگاه داره بهم یادآوری می‌کنه لکاته بشین گریه کن زخمت خوب نشده.

درود به خانواده‌ی ایرانی و اصول تربیتی بی‌نقصش که لحظه‌ای احساس ناکافی بودن رهامون نمیکنه و‌ مدام نیاز داریم تا بقیه تاییدمون کنن.

غم وقتی خانم هایده رو رها نمیکرده ما سگ کی باشیم که بخواد رهامون کنه

آرزو نکن که کارها آسونتر شه؛
باور کن که خودت توانمند تر میشی.
یه هیزم شکن وقتی خسته میشه که تبرش کند میشه نه اینکه هیزمش زیاد شه؛
تبر ما انسانها باورهامونه ، نه آرزوهامون...

‏در واقع ما اول عاشق میشیم، بعد ملاک و معیارهامون از زیبایی شکل میگیره :)

عزت نفس بالا:
من فقط وارد رابطه‌ای میشم که حداقل معیارهام رو داشته باشه
‏عزت نفس پایین:
رابطه باشه، هر چی باشه خوبه!

یه جور خاص با احساس نگام میکنی که
منو میبری رو ابرا رهام میکنی که
انگار از عمق رویا صدام میکنی که...

.

ساده تر از این بلد نیستم که بگم
رهام نکن
کسی توی این شهر
جز من
خواب تو رو نمی بینه ......
.

پسرا اسپانسر نیستن ؛
درست ببینینشون..


پرهام