بودن‌ های نصفه و نیمه آدم‌ ها به هیچ دردتان
نمی‌ خورد!
خودتان را گرفتار همچین افرادی نکنید !
همانها که نه می‌ شود گفت دارینشان و نه می‌ شود گفت ندارینشان!
همان‌ها که تنها شما را از کسانی که واقعا دوستتان دارند دور می‌ کنند!
و در آخر با یک جمله‌ ی "لیاقت تو بهتر از من است" رهایتان می‌ کنند و خطایشان را توجیه!
و شما می‌ مانید و آدم‌ هایی که به خاطر وجود آنها درکنارتان و دوست داشتنشان،
از خود رهانده‌ اید و جز تنهایی راهی برای خود نگذاشته‌ اید!
• |.|

دلم گرفته
دلم عجیب گرفته است
و هیچ‌چیز…
هیچ‌چیز مرا از هجوم خالی اطراف
نمی‌رهاند…


#سهراب_سپهری

One word frees us of all the weight and pain of life: that word is love.

تنها یک کلام است که ما را از درد و رنج زندگی می رهاند، و آن عشق است.

اما اگر هیچ چیز
نتواند
ما را از مرگ برهاند

لااقل "عشق"
از زندگی
نجاتمان خواهد داد ...

دلــم برای کسی تـــــنگـــ شده است که هیچ کس جای خالیش را
برایم پر نمیکندوهیچ چیزمرا از هجوم خالی اونمی رهاندبا او خاطراتی دارم که تمام نمیشودبلکه تمامم میکنـــدچقدر دلم برای تو تنگ شده اســت...

بی صبری شخص را از هیچ رنجی نمی رهاند؛

بلکه درد جدیدی برای از پا درآوردن شخص بوجود می آورد.

"افلاطون"

چند روزی ست که دیگر حواسم به خودم نیست
زمانی به خود می آیم و میبینم
بغض هایم، غصه هایم، نگرانی هایم
بر گونه هایم جاری ست.....
و چه سخت است که نمی فهمم دلتنگی هایم از کجا شروع می شوند......و نمی دانم این گرداب تا کجا مرا درون خود می کشاند...
غرق در غصه هایم هستم........................
که به ناگاه.................دستان خدا دستانم را میگیرد و مرا از سیاهی های غمگین وجودم.......از تمام چیزهایی که بد می انگارمشان..........می رهاند.............

دلم گرفته

دلم عجیب گرفته است

و هیچ چیز

نه این دقایق خوشبو که روی شاخه نارنج می شود خاموش

نه این صداقت حرفی که در سکوت میان دو برگ این

گل شب بوست

نه هیچ چیز مرا از هجوم خالی اطراف

نمی رهاند

دلم گرفته
دلم عجیب گرفته است
و هیچ چیز،
نه این دقایق خوشبو، که روی شاخه ی نارنج می شود خاموش،
نه این صداقت حرفی، که در سکوت میان دو برگ این گل شب بوست
نه هیچ چیز مرا ازهجوم خالی اطراف نمی رهاند
و فکر می کنم
که این ترنم موزون حزن تا به ابد
شنیده خواهد شد.
(سهراب سپهری)

دلم گرفته
دلم عجيب گرفته است
و هيچ چيز
نه اين دقايق خوشبو ، که روي شاخه ي نارنج مي شود خاموش
نه اين صداقت حرفي ، که در سکوت ميان دو برگ اين گل شب بوست
نه هيچ چيز مرا ازهجوم خالي اطراف نمي رهاند
و فکر مي کنم
که اين ترنم موزون حزن تا به ابد
شنيده خواهد شد .

سهراب سپهري