من در نبود یه سری آدم ها و کم رنگ شدن یه سری روابطم، به یه آرامشی رسیدم که خاک بر سرم زودتر خودمو به این آرامش نرسونده بودم

فک کنم من زبان ارتباطی شما آدم‌ها رو بلد نیستم که وقتی محبت میکنم و مهربانانه پیش میرم تو روابطم، بقیه فک میکنن الاغیم که باید ازش سواری بگیرن.

همه‌مون خیلی جاها کم میاریم
از بد بودن آدما، از دوست‌هایی که دست کمی از دشمن ندارن، از مشکلات خانوادگی، ازاحساساتمون، از روابطمون...
ولی همه‌ش میگذره
و تک تکشون برات میشن تجربه؛
که کمتر اعتماد کنی، کمتر حرف بزنی، کمتر خودتو کوچیک کنی، کمتر احساساتی باشی، کمتر جیک و بوک زندگیت رو به کسی بگی...
و همه‌ی این کم آوردنا باعث میشه تو زندگی قوی‌تر بشیم.


. .

حس میکنم توی روابطم با آدما ارزش خودمو همیشه نادیده گرفتم.

‏قبول حقیقت اینکه منم توی یه سری روابطم، اون آدم سمی رابطه بودم، خیلی تلخه و شعور بالایی میطلبه.

ما آدم‌ها عاشقانہ‌ترین روابطمون‌رو
بخاطر حرفاے دیگران بہ گند میڪشیم...




.. ..

میدونین زندگی ما به روابطمون گره خورده!
ما باید یاد بگیریم صبوری و بخشش رو در رابطه‌ها
ما باید بدونیم که خیلی از آدما و خیلی از رابطه‌ها دیگه تکرار نمیشن
باید بدونیم که باید عشق بورزیم، باید مراقب رابطه‌هامون باشیم، ما باید بدونیم روابط جدی و درست در بزرگسالی، نیاز به محافظت و محبت داره.

هممون خیلی جاها کم میاریم از بد بودن آدما، از دوست‌هایی که دست کمی از دشمن ندارن، از مشکلات خانوادگی، از احساساتمون، از روابطمون ولی همش میگذره.
و تک تکشون میشن تجربه برات که کمتر اعتماد کنی، کمتر حرف بزنی کمتر خودتو کوچیک کنی،کمتر احساساتی باشی، کمتر جیکو پوک زندگیت رو به کسی بگی و
همه‌ی این کم آوردنا باعث میشه تو زندگی قوی‌تر بشیم

. .

‏روابطم یه طوریه که از هر کی خوشم اومد گفت من در حدت نیستم کاش بدونم کیه که داره حد و حدود منو تعیین میکنه (:

مشکل ما هورنیا اینه که تو روابطمون نمیتونیم زیاد قهر بمونیم.