سخت ترین روزای زندگیم الانه که
اینطوری برات توصیفش میکنم
نبودنش داره نابودم میکنه اما
بودنش هم دیگه حالمو خوب نمیکنه :)

اگه اون تئوری که میگه: «قبل مرگ تمام زندگیتو بصورت فلش بک میبینی» واقعی باشه، مشتاق دوباره دیدن اون روزاییم که کنار هم بودیم.

اوضاع که بهتر شد دنبال آدم جدید نمیرم میمونم جبران میکنم واسه اونایی که تو روزای سخت کنارم بودن.️🏻

•
در نهایت توی سخت ترین روزای زندگیتون تنهایید
باور کنید :)🤍

♡

خواستم بگم چرا امروز اینطوریه؟ دیدم دیروز و روزای قبلشم همینطوری بود. اصلا یه چند وقتی هست که اینطوریه.

نمیدونم میفهمین یا نه، ولی یوقتایی یه ترسی میوفته تو جونم که، چجوری تو این سن تنهام و هیچ رابطه‌ی جدی‌ای ندارم؟، چجوری تو روزای سخت و خوبم کسی کنارم نیست؟، نکنه قراره تا ابد تنها بمونم؟

تو این روزای پاییزی
یکی که برام آش رشته بخره
بیاره محل کارم چیه!؟
همونم ندارم...


....

بعضی وقتام چین و چروکای روی صورت مال سن و سال نیست، مال اون روزاییه که زیادی قوی بودیم .

. .

این‌ روزا روزایین که هیچ کاری نمیشه کرد، جز اینکه دست نوازش بکشی رو شونه های خودت و بگی: "از پس اینم‌ بر میای..”

اگه ازم بپرسی اون چیه تو میشه ، بهت میگم:

اون خوابه سر ظهر منه
اون نور روزای تاریک منه
اون بارون وسطه بهار منه
اون قند کنار چایی منه
اون آخیشه منه
اون خونه ی امن منه
اون گرمای دستای سرد منه
اون شیرینیه روزای تلخ منه
اون روح منه اما تو یه جسم دیگه
اون تکراری ترین تکرار نشدنیه منه
اون خود منه
اون امید من وسط ناامیدیای منه...