"Whenever you find yourself doubting how far you can go, just remember how far you have come. Remember everything you have faced, all the battles you have won, and all the fears you have overcome."

"هر وقت متوجه شدید که تا کجا می توانید پیش بروید، فقط به یاد بیاورید که تا کجا پیش رفته اید.
همه چیزهایی را که با آن روبرو شده اید، تمام نبردهایی که برنده شده اید و تمام ترس هایی که بر آنها غلبه کرده اید را به خاطر بسپارید."

If people are doubting how far you’ll go, go so far that you can’t hear them anymore.

اگر مردم شک دارند تا کجا پیش خواهید رفت، آنقدر پیش بروید که دیگر نتوانید صدای آنها را بشنوید.

‏کاش مثل درخت بامبو بودم که به جایی تعلق ندارد. قسمتی از ساقه‌اش را جدا می‌کنیم، بدون ریشه، هرجا که شد می‌کاریم. طولی نمی‌کشد که از ساقه‌ی بلند ریشه‌های تازه‌ای می‌روید. رویشی دوباره در زمینی جدید. بی‌هیچ گذشته و حافظه‌ای!

ساقه بامبو
#سعود_السنعوسی

It can upset people when you exceed limited expectations they have for you. Stay away from such people.

وقتی از انتظارات محدودی که از شما دارند فراتر بروید، می توانید باعث ناراحتی افراد شوید.
از چنین افرادی دوری کنید.

"It isn't where you came from, it's where you're going that counts."

"مهم نیست از کجا آمده‌اید،
مهم این است که به کجا می‌روید."

"If you don't go after what you want, you'll never have it."

اگر دنبال چیزی که می خواهید نروید، هرگز آن را نخواهید داشت.

به قولِ سهراب سپهری:
زمزمه‌های شَب در رگ‌هایم می‌روید

🩵.00:00.🩵


و قسم به صبر که تو
خداوند رویدادهای محالی....!

چقدر این تعریف افسردگی از زیگموند فروید رو دوست دارم؛ میگه:

‏افسردگی از جنس غم نیست!
خشم است، خشمی علیه خود، خشمی که به درون چرخیده و حمله می‌کند.

وَ
قسم
به
امیدی
که
می‌روید
از
جای
بریدگی
زخم
در
تن.