حکایت عشقای امروزی
حکایت سریالهای امروزیه ؛
بی سر و ته تموم میشه!!!
‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌

تو سریال شهرزاد وقتی قباد میفهمه شهرزاد از شیراز برگشته تهران به نصرت میگه:
لاقل دلم خوشه تو همین شهره،نزدیک من،
بارون که بباره هم برای اون میباره هم واسه من،
نسیم که بوزه،هم واسه اون میوزه،هم واسه من..

•
همه کاراشو انجام داده ورزش کرده حمام رفته و بوی گل میده
رو کاناپه نشسته منتظر چای سیبش دم بکشه سریال ببینه
پاییز همینقدر آروم و قشنگ داره میگذره ..

♡

•
ناخنکارای ایرانی عمرا اگه بتونن اینو دربیارن نه بخاطر مهارتشون بخاطر کمبود متریال خوب

♡

بنظرم اونایی که همیشه الکی شادن، قاتل سریالی‌تر از ماهایی هستن که نصف مواقع شبیه افسرده‌هاییم.

یه روزی میرسه اجازتون دست خودتونه
‏ولی باز ترجیح میدین بمونین خونه
‏لحاف رو بغل کنین و سریال ببینین

تو سریال خاتون یه جا ماری به شیرزاد میگه :
من دوست دارم خودت هم خوب میدونی اما انقدر دوست ندارم که بخاطرت از خودمو زندگیمو آیندم بگذرم .
میخوام بگم : هیچکس اندازه خودتون ارزش نداره ؛ بخاطر هیچکس از خودتون نگذرید .


. .

میدونین چی دردناکه؟تنهایی اگزیستانسیال. اینکه ما میشینیم یه سریال رو میبینیم و فکر میکنیم وای کاش منم یه اکیپ ٦ نفره ی همیشگی داشتم.ولی وقتی وارد دنیای واقعی میشی میفهمی یکی از همون آدما توی تنهایی مُرده و این تنها بودن یه واقعیت انکار ناپذیره…هممون تنهاییم؛ از درون و در نهایت.

می‌دونی چی الان خیلی خیلی داره اذیتم می‌کنه؟ اینه که این مرد تو سریال همش نگران بود همسایه طبقه بالا تنها تو خونه بمیره و در آخر سر خودش اومد و این بزرگترین ترس من تو زندگیه. تصور حجم تنهایی و غم این آدم برام خیلی سخته.

بدون پرداخت یک ریال هزینه کتاب درسی دلخواهت رو بردار.