این موقع شب که میشه
دلم می‌خواد دو تا چایی بریزم
و یکی باشه بشینیم از
روزمون حرف بزنیم .️.️

شد، شد
نشد، بشین بغل دستم برات چایی بریزم...
غصه هامونم نصف نصف...


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»

شد، شد
نشد، بشین بغل دستم برات چایی بریزم قربون چشات...
غصه هاتم نصف نصف...
خب؟!

شد ، شد
نشد بشین برات بغل دستم
چایی بریزم واست قربون چشات
غصه هاتم نصف نصف
خب؟.️.️

دلم میخواد لیتر لیتر اشک بریزم و کسی نپرسه چرا،فقط بغل بشم.

کی گفته موفقیت‌هات قراره من رو بسوزونه؟ من هنوزم مثل گذشته پای تمام غم‌هات اشک می‌ریزم و پای تک‌تک خوشحالی‌هات شادی می‌کنم. چیزی هم اگر قرار باشه من رو بسوزونه جای خالیته. چون هنوز هم دیدن‌ش قلبم رو سوراخ می‌کنه.

زن
اگر عاشق نباشد
نه قرمه سبزی جا می‌اُفتد
نه چروک‌های پیراهن صاف می‌شود.
زن اگر عاشق نباشد
هیچ خسته نباشی وُ برایت چای بریزمی
حقِ مطلب را ادا نمی‌کند.

اشک‌هام رو می‌ریزم ولی در آخر با خودم می‌گم همه‌ی قدم‌هایی که تا به الان برداشتم قدم‌های بزرگی بودن. راه افتادم در حالی که نمی‌تونستم به چیزی جز سیم‌خاردارهایی که به پاهام فرو رفته بودن فکر کنم. حتی هنوز هم وقتی سر برمی‌گردونم به جای رد پا رد خون می‌بینم، ولی ادامه می‌دم. به رفتن و خون ریختن ادامه می‌دم.

گفت خب ایراد تو چیست؟ گفتم زیاد فکر میکنم، خیلی، بی‌نهایت، به هر چیز مسخره‌ای بارها و بارها، مخصوصا اگر برایم زیاد اهمیت داشته باشد، درون خود میریزم و بدتر از همه نمیتوانم هیچکدام از این‌ها را بگویم، و در نهایت میدانم همین نابودم میکند.


«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»
«‌‌پروکسی | پروکسی | پروکسی | پروکسی»

I wish science would progress so much that I could throw down the words that I have poured into myself with a button.

کاش علم اونقدر پیشرفت کنه که،اون حرفایی که تا حالا ریختم تو خودمو با یه دکمه بتونم بریزم پایین.