ما می‌میریم. اما رد پای ما به جا می‌مونه. توی نامه‌ای که نوشتیم، توی موسیقی‌ای که نواختیم، تویِ ریشه‌های گلی که یه روز تو باغچه کاشتیم، تو قلبی که گرمش کردیم. شایدم نه؛ بهتره بگم ما زنده می‌مونیم، توی هر چیزی که یه روز بهش زندگی بخشیدیم.

‏اضطراب اینجوریه که؛ همش فکر میکنی اتفاق بدی در راهه که ممکنه بیفته.
و اوضاع هم جوریه که ...
نه درکی از اون اتفاق داری،
نه میدونی ریشه‌اش کجاست،
و نه کنترلی روی حال اون لحظه‌‌ات داری.


. .

به آنان که ما را رها نمودند
در خاک خالی،
بی‌آب و بی‌گیاه،
بی‌هیچ اشک و آه بگویید:
ما ریشه در خویش داشتیم
و سبز گشتیم و سبز شد بهار…!

یکی برام بهترین ارزو رو کرد ، گفت:

توی این بهار
خشک بشه ریشه تمومِ غم و دردات!
• |.

شنیدی میگن فلانی اومده چشمت روشن؟
هروقت این آدم به من پیام میده چشمام روشن میشه
برق میافته تو چشمام
چشم چیه
دلم روشن میشه
تموم وجودم روشن میشه
محبتش تو قلبم ریشه کرده

بقول قیصر امین پور :

من به چشم های بی قرار تو قول میدهم؛ ریشه های ما به آب و شاخه های ما به آفتاب میرسد.
ما دوباره سبز میشویم.

‏کاش مثل درخت بامبو بودم که به جایی تعلق ندارد. قسمتی از ساقه‌اش را جدا می‌کنیم، بدون ریشه، هرجا که شد می‌کاریم. طولی نمی‌کشد که از ساقه‌ی بلند ریشه‌های تازه‌ای می‌روید. رویشی دوباره در زمینی جدید. بی‌هیچ گذشته و حافظه‌ای!

ساقه بامبو
#سعود_السنعوسی

این جمله زیادی قشنگه ، میگه:

همه اُمید طراود از رگ و ریشه ما...!
• |.

ماندن در سرگردانی،
فرسایشی بی‌پایان است‌
چون برگ معلقی در باد
که نه ریشه‌ای دارد و نه مقصدی
رفتن هرچند که دشوار،
اما گاه یگانه راه رهایی‌ست
چه سود از حضوری که
جز سردرگمی ثمری ندارد؟
من رفتنی را می‌پسندم
که‌ شکوه یقین در آن باشد
نه ماندنی که در هاله‌ای
از تردید رنگ ببازد

#رامین_وهاب_راوی

𝓗𝓮𝓪𝓵 𝓽𝓱𝓮 𝓻𝓸𝓸𝓽 𝓼𝓸
𝓽𝓱𝓮 𝓽𝓻𝓮𝓮 𝓲𝓼 𝓼𝓽𝓪𝓫𝓵𝓮.

باید ریشه رو درمان کنی،
تا یه درخت سرپا بمونه!