واقف لاهوری :

بی‌زبانی که گرفتارِ تو باشد چه کند؟.️

♡

تو زبان لاتین واژه ای هست بنام :

انهایپن -‌ enhypen
- مکانی که مانند یک آغوش امن و محکم به نظر می‌رسد.
خیلی قشنگه :)

قوی باش خوب من!
از این دوره‌ی کلافگی و بحران هم به سلامت عبور خواهیم کرد،
روح خسته‌ات را بعد از این فشارهای پیاپی در آغوش بگیر و آرامَش کن.
بگو چیز مهمی نیست، تو سخت‌تر از این را هم پشت سر گذاشتی و مقاومت کردی، محکم بمان روح بلندپرواز من! قرار نیست همیشه میزبان درد باشی، روزها و اتفاقات خوب هم می‌رسند.
این طاعون را هم پشت سر خواهیم گذاشت، تاریکی‌ها کنار خواهند رفت، خورشید خواهد تابید و "باسیلِ" این تباهی و درد، در آغوش آفتاب داغِ امید، خواهد سوخت.
مراقب روحت باش و قوی بمان،
"امید" تنها روزنه‌ی گریز از این تاریکی‌ست...
قوی بمان...

سر به رویِ بالش خیالت میگذارم
تا شاید
امشب را با پناهگاهِ آغوشت
به میهمانیِ خوابم بیایی و شانه‌هایت را به سرِ بی کسی‌هایم بسپاری
تا یک دلِ سیر ببارمت
یک دلِ سیر ببوسمت
یک دلِ سیر ببویمت...


#مجتبی_خوش_زبان

اما امروز که پاییز به من تاخته
و پنجره‌هایم را گرفته ..
نیاز دارم که نامت را بر زبان بیاورم ‌‌..
نیاز دارم که آتش کوچکی برافروزم ..
به لباس نیاز دارم ..
به پالتو ..
و به تو 🤍.

- نزار قبانی

♡

کاری به کار همدیگه نداشته‌باشیم !
باور کنید تک‌تک آدم‌ها زخمی‌اند ...
هرکس درد خودش را دارد ، دغدغه‌ی خودش را دارد ، مشغله خودش را دارد .
باور کنید ... ذهن‌ها خسته‌اند . قلب‌ها زخمی‌اند . زبان‌ها بسته‌اند .
برای دیگران آرزو کنیم بهترین را ... راحتی را ...
همه گم شده‌ایم ، یاری کنیم همدیگر را تا زندگی برایمان لذت‌بخش شود .
آدم‌ها آرام آرام پیر نمی‌شوند ...
آدم‌ها در یک لحظه ، با یک تلفن ، با یک جمله ، با یک نگاه ، با یک اتفاق ، با یک نیامدن ، با یک دیر رسیدن ، با یک "باید برویم" ، با یک "تمام کنیم" پیر می‌شوند ...
آدم را لحظه‌ها پیر نمی‌کنند .
آدم را آدم‌ها پیر می‌کنند .
سعی‌کنیم هوای دل همدیگر را داشته‌باشیم .
همدیگر را پیر نکنیم !
‎‌‎‌‎‌

" آن‌گاه که مردی به زبان نمی‌آورد زنی را دوست دارد، همه چیز را از دست می‌دهد. حتی آن زن را. و آن‌گاه که زنی به زبان می‌آورد مردی را دوست دارد، همه چیز را از دست می‌دهد. حتی آن مرد را؛
در عشق، سکوت، جنایت مرد است
و حرف زدن جنایت زن."

اندک زمانی بگذارید و میهمان خانه‌ای امن شوید که میزبانش، برای شما احترام زیادی قائل است.

شبی فرا رسیده که دامن سیاهش گسترده‌تر از هر زمان است،
لیک در دل این تیرگی، آفتاب مهر و امید زبانه می‌کشد.
شب یلدا، این کهن‌سفره‌ی آسمانی، یادآور راز ماندگاری عشق است و نشان از پیروزی نور بر ظلمت.

در این شب افسانه‌گون، که دانه‌های انار به خون دل عاشقان می‌مانند و نغمه‌های نیایش در گوش سحر طنین می‌افکنند،
دل آرزو دارد که فرشته‌ی بخت، سپیدی بر تارک روزگارانتان نهد و روشنی بر تمامی شب‌ها تان حکم‌فرما گردد.



یلدا، آن میراث هزاران ساله، بهانه‌ای است برای جشن گرفتن مهر و دوستی.
پس در بلندای این شب، هر آرزو که در دل دارید، چون شعله‌ای جاویدان فروزان باد.



شبتان بلند به خوش‌ دلی
و
عمرتان بلند به خوش‌ اقبالی

قشنگ‌ترین و عمیق‌ترین نصیحتی که شنیدم از زبان کارل گوستاو یونگ بود که می‌گفت:

‏خودت را بساز تا آدم امنی شوی
برای روزهایی که نمی‌شود به کسی پناه برد .️