«‏ و چه بسیار کسانی که شبیه به نورند؛
اما تنها ستاره‌هایت را می‌دزدند. »

نوشت:
شما غم چشم‌های مرا دیدید، و برخلاف دیگران
که زخم تازه‌ای به من زدند، مرهم شدید.

چه بسیار آدمیان نادانی که مهربانی، شایستگان را بر نمی تابند، آنها در نهایت یا به بردگی تیزدندانان گرفتار آیند و یا چهره زشت تنهایی را آشکارا ببینند

.࿐

دلتان نگیرد از تلخی‌ها...
یک نفر هست همین حوالی، دورتر از نگاه آدم‌ها، نزدیک‌تر از رگ گردن...
روزی چنان دستتان را می‌گیرد، که مات می‌شوند تمام کسانی‌که روزی به شما پشت پا زدند...🫧.


. .

همه‌ی ما زخم‌هایی را با خودمان حمل می‌کنیم که اگر موفق نشویم حلشان کنیم و از آن‌ها التیام یابیم، به مرور تبدیل می‌شوند به تیغه‌هایی تیز و بُرّنده که ناخواسته با آن‌ها، دیگران را زخمی می‌کنیم.
و جهان، پر شده از آدم‌هایی که هربار به هم نزدیک شدند، به هم زخم زدند؛ بی‌آنکه بدانند این زخم‌ها یادگار همان زخم‌ها و آسیب‌هایی‌ست که در گذشته بخشی از روانشان را درگیر کرده و برای التیام آن، هیچ کاری نکرده‌اند!
و زخم‌های التیام نیافته، محو نمی‌شوند!
و زخم‌های التیام نیافته، می‌مانند و سرسخت می‌شوند و آسیب می‌زنند...

#نرگس_صرافیان_طوفان

یکباره به دلم افتاد که هیچ وقت با این شرایط کنار نخواهم آمد و حالت راهبانی را یافتم که وقتی فهمیدند کپرنیک قوانین کیهانی جدیدی را کشف کرده و کره زمین دیگر مرکز کائنات نیست دست به خودکشی زدند...

تنهایی پر هیاهو
#بهومیل_هرابال

دلتان نگیرد از تلخی‌ها...
یک نفر هست همین حوالی
دورتر از نگاه آدم‌ها
نزدیک‌تر از رگ گردن
روزی چنان دستتان را می‌گیرد که
مات می‌شوند تمام کسانیکه روزی به شما پشت پا زدند....

Be soft; do not let the world make you hard, do not let pain make you hate, do not let the bitterness steal your sweetness

لطیف باش. اجازه نده این دنیا دلت را خشن کند. نگذار درد در وجودت نفرت ایجاد کند. اجازه نده تلخی ها، شیرینی وجودت را بدزدند

‌‌‌‌‌‌.࿐

.
من فقط وصف تو را گفتم و
ماندم که چرا
، اهل
این کوچه به من تهمت دیوانه زدند...

#الف_مهاجر

✿ کپشن خاص ✿

ما تقصیر نداشتیم
ما فقط کمی زیادی دوستشان داشتیم
آنقدر بزرگشان کردیم که روز به روز کوچکتر شدیم
آنقدر مهربانی کردیم که دلشان را زدیم
آنقدر محبت کردیم که وظیفه امان شد
به همین راحتی عادی شدیم و از ما گذشتند
به سرعت برق جایمان را به کسی دادند
بلاک شدیم تا دوستت دارم هایمان را نشنوند
پشت سرمان حرف زدند
تا شاید کوچکتر از این شویم
ما دیگر کوچک نمی شویم
ما دوست هایمان را داشته ایم
بخشش هایمان را کرده ایم
ولی فراموش نکرده ایم
هنوز می سوزیم
از رفتن آنکه رفته
یا از عشقی که به پای نا اهلش سوزانده ایم
فرقی نمی کند،
ما دیگر نه دلی داریم برای او
نه جای خالی بر صندلی روبرو
در کافه همیشگی
تنها می رویم
قهوه امان را میخوریم
سیگارمان را می کشیم
و می رویم پی زندگی مان !

#آریا_نوری