میگفت، چقدر اشتباهی با آدم‌هایی حرف زدیم که هیچ تمایلی به شنیدنمون نداشتن؛
و چقدر اشتباهی خودمون رو از
آدم‌هایی دریغ کردیم که مشتاقِ
گوش دادن به حرفا و درد و دلامون بودن ...! ؛)

خیلی حق.

می‌گفت؛ چقدر اشتباهی با آدم‌هایی حرف زدیم که هیچ تمایلی به شنیدنمون نداشتن؛
و چقدر اشتباهی خودمون رو از آدم‌هایی دریغ کردیم که مشتاقِ گوش دادن به حرفا و درد و دلامون بودن ...!

When we are in trouble
We rang the bell of the house of acquaintances, but instead of the door
Our eyes were opened!

موقع گرفتاریامون
زنگ خونه ی آشناها رو زدیم اما به جای در
چشمامون باز شد!

شرحِ حال:

ما قدم می‌زدیم
آرزوها می‌دویدند ..

♡

من باور داشتم که تو بهم صدمه نمیزنی و توهم باور داشتی که من هیچوقت ترکت نمیکنم.
ولی فکرکنم هر دوتامون اشتباه حدس زدیم!
• |.|

از همون اول مسیرمون از هم جدا بود؛ فقط دست و پای الکی میزدیم.

باشه مادوتا واسه هم دیگه خیلی تاکسیک بودیم،ولی اون وقتایی که بلند بلند به جوکای بین خودمون میخندیدیم چی؟ نیک نیمی که همدیگه رو باهاش صدا میزدیم چی؟ اون شبایی که از دست همه دنیا فقط به هم دیگه پناه میبردیم چی؟ وقتایی که میرقصیدیم چی؟ اونا ام همش دروغ بود؟

اتفاقا به مو رسید، اتفاقا پاره هم شد
ولی دوباره گره ش زدیم و ادامه دادیم
چون مجبور بودیم ....

‏احساس میکنم تو واکسنایی که برای کرونا زدیم مقدار زیادی غم و افسردگی بود.
چون دقیقا از بعد واکسن بفنا رفتیم.

ما بیش از اندازه قوی بودیم؛
مدام می شکستیم، شکسته هایمان را بند می زدیم و ادامه می دادیم،
اشک می ریختیم، اشک هایمان را خودمان با دستهای خودمان پاک می کردیم و دوباره با تمام جسارت، روی پاهای خودمان می ایستادیم.
ما بیش از اندازه قوی بودیم، به کسی تکیه نمی دادیم، با کسی از دردهایمان نمی گفتیم و از کسی کمک نمی خواستیم.
ما به قیمت همین قوی بودن، از پا در آمدیم!
قوی بودن را برای ما بد تعریف کرده بودند...