تقلا میکنم که فکر نکنم چون اگه فکر کنم گریه ام میگیره ولی گاهی وقت ها که دارم توی خیابون قدم میزنم و با خودم میگم که فکر نکن از فاصله این درخت تا اون درخت هم سنگین ترین قصه ها و غصه ها به ذهنم میاد و دلم میخواد باد منو هم مثل برگ های زرد و مرده با خودش ببره، چون حالا من از همشون زردتر و مرده ترم.