آروم‌تر زندگی کن.
نه قراره همه‌چیز همین امروز درست شه،
نه قراره همه‌کس تورو بفهمه.
یه‌کم خودتو بگیر بغل،
بگو: "قراره خوب بشی، فقط صبور بمون..."

یه شب‌هایی تو زندگی آدمیزاد هست که بعد از ساعت‌ها فکر و خیال به خودش میاد و میبینه روحش از اعماق وجود داره گریه میکنه ولی از چشم‌هاش هیچ اشکی نمیاد.

هیچی تو این زندگی انقدر جدی نیست که بخاطرش خیلی خودتو اذیت کنی

از موندگارترین و با ارزش ترین هدیه ای که میتونی به خودت بدی اینه که زندگیتو جوری پیش ببری برای لذت بردن ازش لنگ‌ کسی نباشی 🤍

♡

یچیزی میگمو میرم :
اما من به اندازه‌ی اتفاق ‌های بد زندگیم
آدم بدی نبودم...:)))

همه چیز بهم ریخته است
موها ، تخت ، واژه ها ، زندگی ، دل 🤍

♡

تئوری ایستگاه قطار رو شنیدی؟ میگه زندگی مثل یه ایستگاه قطاره، آدم‌ها میان و میرن، بعضی‌ها یه مسیر طولانی رو همراهتن، بعضی‌ها هم قبل از اینکه آماده خداحافظی باشی پیاده میشن میرن، ولی هر کسی یچیزی بهت یاد میده حتی اگه قرار نباشه برای همیشه بمونه مهم اینه که بدونی کی باید اون شخص رو نگه‌اش داری و کی باید بذاری سوار قطار بعدی خودش بشه چون همه تو یه مسیر نیستن و اشکالی هم نداره.

یه روزی که دیر شده میفهمی هیچکس تورو تماشات نمیکرد و نگاهش به تو نبود، ولی تو از ترس نگاه دیگران خودت و زندگی نکردی.

آدما شبیه تکه‌های پازلن. تو نمی‌تونی با کسی که شبیه یکی دیگه‌ست، جای آدم‌های قبلی زندگیت رو پر کنی. امکان نداره. هر کسی واسه خودش یه جایگاهی داره که فقط مخصوص خودشه.

در زندگی‌ام همیشه آمادگی این را دارم که تنها بشوم، چون بعضی از آدم‌ها سریعاً عوض می‌شوند، امروز برای آن‌ها مهم‌ترینی اما فردا ممکن است برایشان هیچ‌گونه اهمیتی نداشته باشی...