‏به نظرم یکی از غمگین‌ترین قسمت‌های والد آزارگر داشتن اینه که وقتی بالغ میشی و زورت بهشون میرسه و میتونی محکومشون کنی دیگه اون والد وجود نداره‌ یه والد مسن و مهربون رو میبینی که جنگیدن باهاش برا جفتتون فایده‌ای نداره.

یه جا دیدم نوشته بود :
« یه نفر رو بشناس، بعد عاشقش شو، چون‌ وقتی‌ عاشقش‌ میشی؛‌
نمیتونی‌ بشناسیش. »
و اگر هم بتونی دیگه زورت به خودت نمیرسه که درست فکر کنی و درست تصمیم بگیری.
به نظرم این تکست حقیقت محض بود.



. .

ی جایی نوشته بود؛
«ی نفر رو بشناس، بعد عاشقش شو
چون وقتی عاشقش میشی نمیتونی بشناسیش و یا اگرم بتونی دیگه زورت به خودت نمیرسه
که درست فکر کنی و تصمیم بگیری»
بنظرم خیلی درسته.

یه جا جمله قشنگی نوشته بود:
خیلیاتون دشمنید:
فقط زورتون نرسیده دوست موندید...

زورت به آدمای تاکسیک نمیرسه قند رو از زندگیت حذف میکنی؟

✿ کپشن خاص ✿

وضعیت خوبی نیس این بلاتکلیفی
نمیدونی حرف قلبتو گوش بدی یا صدای فریادی که از مغزت میاد...
سردرگمی...
قلبت میگه دوستش دارم
مغزت از اونور داد میزنه که تو غلط میکنی اون نمیخوادت
قلبت جواب میده مهم اینه که من میخوامش...
باز مغزت داد میزنه داری خودتو بدبخت میکنی‌هااااا
قلبت میگه عیبی نداره فدای سرش...
شاهده این کشمکش بین قلب و مغز بودن حالت جنون به آدم میده دلت میخواد داد بزنی که بسه دوتاتون خفه شین ولی زورت حتی به این صداهای درونیتم نمیرسه .

#شقایق_صالحی

خیلیاتون دشمنید
منتها زورتون نرسیده، دوست موندید



.. ..

بلاتکلیفی اونجاش بَده که
نَه زورت به فراموشی میرسه نَه به شروع دوباره..

‏هر چقدر هم باشگاه بری و قوی بشی،
زورت به چشماش نمیرسه..

بما هیچ ربطی نداره نمرتونُ کم گرفتین
که هی زارتُ زورت لف ندین

: