داستان بسیار زیبای دو پسر حضرت آدم(ع)
و داستان دو پسر آدم را بدرستی برایشان بخوان ؛
هنگامی که هر یک از آن دو قربانیی پیش داشتند ، پس، از یکی از آن دو پذیرفته شد و از دیگری پذیرفته نشد .
قابیل گفت :حتما تو را خواهم کشت ؛
هابیل گفت :خداوند فقط از تقوا پیشگان می پذیرد.
اگر تو دست خود را به سوی من دراز کنی تا مرا بکشی ، من دستم را به سوی تو دراز نمی کنم تا تو را بکشم چرا که من ؛ از خداوند ، پروردگار جهانیان می ترسم .
من می خواهم تو با گناه من و گناه خودت به سوی خداوند بازگردی ، ودر نتیجه از اهل آتش باشی ، واین است سزای ستمگران .
پس نفس اش او را به قتل برادرش ترغیب کرد ، و وی را کشت و از زیانکاران شد .
پس ، خداوند زاغی را بر انگیخت که زمین را می کاوید ، تا به او نشان دهد که چگونه جسد برادرش راپنهان کند .
قابیل گفت : وای برمن ، آیا عاجزم از اینکه مثل این زاغ باشم تا جسد برادرم را پنهان کنم ؟ پس از پشیمانان گردید .

صدق الله العلی العظیم
" قرآن مائده 27 - 31 "

به مرگ
چاره نجستم که در جهان مانم
به عشق زنده شدم
تا که جاودان مانم

به مرگ زنده شدن هم
حکایتی است عجیب
اگر غلط نکنم خود به جاودان
مانم
در آشیانه طوبا نماندم از سرناز
نه خاکیم
که به زندان خاک دان مانم

ز جویبار محبت
چشیدم آب حیات
که چون همیشه بهار
ایمن از خزان مانم

چه سال ها که خزیدم به کنج تنهایی
که گنج باشم
و بی نام و بی نشان مانم

دریچه های شبستان
به مهر و مه بستم
بدان امید که از چشم بد نهان مانم

به امن خلوت من تاخت شهرت و نگذاشت
که از رفیق زیانکار در امان مانم

به شمع صبحدم شهریار و قرآنش
کزین ترانه به مرغان صبح خوان مانم ...

"مرحوم استاد شهریار"