میخوآهم برآیــت تَنهــــایی رآ مَعنــیـ کنمـ !

در سآحِلــ کنار دریــآ ایستاده ای , هوای سَرد, صدای مـُـوج

اِنتــــظار اِنتظار اِنتظـار....

بـــِ خودَتـ می آییــ

یادت می آید نـَ کَســـی استـــ که از پُشتــ بـَغلتــ کُند

نـَ دَستیــ که شانــــه هایتــ رآ بـگیرد

نـَ صِدآیــیـ که قشنــگــ تـَر از صدآی دریــــآ بآشـد..!..

اِسـمـ ایـنـ تـَنـهــآیـیــ اَستــ