یه روزی انقدر عاقل میشی که
به جای اینکه ؛
با همه ی وجودت بحث کنی
و ساعتها حال بد رو به جون بخری ،
راحت ول میکنی و میری...

میگن:
دستای آدم امن مثل پناهگاهه!
پناهگاهی که هر زمان از همه جا و از همه چیز خسته و دل زده بودی، میتونی تو آغوش این آدما، تو دستاشون آروم بگیری.
انگار که آغوششون گوشه ای از بهشته!
حضورشون پر از آرامشه!
آرامشی که وقتی کنارشون هستی انگار که ساعتها از کار افتادن و متوجه گذر زمان نمیشی!
میتونی کنارشون بخندی ، غر بزنی ، گریه کنی ،
و خودت باشی بدون ترس از قضاوت شدن...

آدم امن زندگی آدم ها باشیم
این بهترین و واجب ترین صفت
یک انسان میتونه باشه...

اون لحظه‌ای که با یه نفر از رویاهایی حرف میزنین که می‌دونین هیچوقت اتفاق نمیفته و برای روزها و ساعتهایی برنامه میریزین که میدونین شدنی نیست خیلی غمگینه. مثلا به بیماری که میدونی دیگه خوب نمیشه از عید سال دیگه میگی. به کسی که غرق مشکلات مالیه از یه زندگی راحت و رفاه میگی. به معشوقی که میدونی هیچوقت بهش نمیرسی از لحظه دیدار میگی.

نیازمندی:
ساعتها آروم حرف زدن در این پوزیشن

•
چقدر با همین وسایل ساده ساعتها سرگرمـ بودیم.

- نوستالژی

♡

از لحاظ روحی نیاز دارم یکی منو محکم بغل کنه و ساعتها تو بغلش باشم :'(((((

‏آدما ساعتها درگیر حرفهایی هستن، که هیچوقت جرأت زدنشو نداشتن ....

شکست ها و نگرانی هایت را رها کن،
خاطراتت را،
نمیگویم دور بریز،اما قاب نکن به دیوار
دلت…
در جاده ی زندگی، نگاهت که به عقب
باشد؛
زمین می خوری…
زخم بر می داری…
و درد می کشی…
نه از بی مهری کسی دلگیر شو …
نه به محبت کسی بیش از حد دلگرم…
به خاطر آنچه که از تو گرفته شده،
دلسرد مباش، تو چه می دانی؟
شاید … روزی … ساعتی … آرزوی
نداشتنش را می کردی…
تنها اعتماد کن و خود را به او بسپار …
هیچ کس آنقدر قوی نیست که ساعتها
بر عکس نفس بکشد …
در آینده لبخند بزن…
این همان جایی است که باید باشی!
هیج کس تو نخواهد شد
آرامش سهم توست …

‏ساعتها میشینم و به اتفاقاتی که شاید هیچوقت قرار نیست بیوفته فکر میکنم.

‏این منه کم حرف
دلش میخواد ساعتها باتو حرف بزنه