اگر همه ي ما ميفهميديم كه
يه هفته مسافرت
چند روز عشق و حال
يه شب مهموني
چند ساعت خوشگذروني
ارزش دروغ گفتن و پيچوندن و آدم فروشي نزديكانمون رو نداره
الان حالمون خيلي خوب بود
كل اينا تداومش چند ساعته
ولي آرامش اون آدم ابديه
متعد موندن به آدم كار سختي نيست
ولي حيف "جديدا بيشعوري خيلي مد شده .

زن ها قویترینند...
هنگام شکستن صدایشان در نمی آید
درد که دارند به خود نمیپیچند
غم كه دارند داد نميزنند
نهایت تسکین درد یک زن
گریه های یواشکی ست...
زن بودن درد سختيست !

خداي خوب من زندگي به سختي اش مي ارزد
اگر انتهاي هر قصه تو ايستاده باشي

متاسفانه هر سيب زميني سرخ كرده اي يه روز تموم ميشه
اينا همش از سختياي زندگيه

ك دعاي زيبا
از خدا خواستم عادت هاي زشتم را تركم دهد!
خدا فرمود:خودت بايد آنها را رها كني
از او خواستم فرزند معلولم را شفا دهد
فرمود:لازم نيست روحش سالم است جسم هم كه موقت است
از او خواستم لااقل به من صبر عطا كند
فرمود:صبر حاصل سختي و رنج است عطا كردني نيست آموختني است
گفتم مرا خوشبخت كن
فرمود:نعمت از من خوشبخت شدن از تو
از او خواستم مرا گرفتار رنج و عذاب نكند
فرمود:رنج تو را از دلبستگي هاي دنيايي جدا و به من نزديكتر ميكند
از او خواستم روحم را رشد دهد
فرمود:نه!تو خودت بايد رشد كني من فقط شاخ و
برگ اضافي ات را هرس ميكنم تا بارور شوي
ازخدا خواستم كاري كند كه از زندگي لذت ببرم
فرمود براي اين كار من به تو.....(زندگي دادم)

روزهاي سختي را ميگذارنم...
وقتي که نيستي،همه چيز تنگ ميشود؛
نفسم...دنيايم...دلم!

هميشه در سختي ها به خودم مي گفتم
” اين نيز بگذرد ..”
هنوز هم مي گويم ..
اما حال مي دانم آنچه مي گذرد عمرِ من است

اينجا قطب است!
شايد از قطب هم سردتر...
مردماني كه دلشان سخت سرد و بي بخار شده است...
چشماني كه محبت را به شهوت فروخته اند...
و دستاني كه اگر هم دستگيري كنند بي دليل نميكنند...
شايد اين روزها همه با خود اين جملات را زمزمه ميكنيم.
اما
يك چيز مي ماند:
من ميدانم كه به اندازه ي اين سرما ، آنطرفتر آتش محبتي شعله ور است
ميدانم كه به ازاي هر جنگي ، صلحي برپاست
ميدانم خدايي آن بالا نشسته كه نگهباناني بر زمين گماشته تا تو را دست گيري كنند، وسيله هايي كه لحظه به لحظه زندگي به تو ميدهند...
آرام باش!
سخت از لطف بي كران آرام باش ، كه آرام سختي ها را پذيرا باشي!

زمانی که پاره تنت جواب تلفنتو نمي ده لزوما در حال خيانت نيست، شايد گوشي شو جا گذاشته يا نشنيده.

ايني که سوار تاکسي شده و مي گه من کرايه ندارم بدم لزوما گدا نيست، شايد کيفشو گم کرده.

وقتي پولت گم مي شه اوني که مياد خونه تونو تميز مي کنه لزوما دزده نيست، شايد يه جا گذاشتي که يادت رفته.

ايني که داري زخم رو صورت و بازوشو قضاوت مي کني، لزوما لات نيست و شايد توي تصادف اين طوري شده.

ايني که داري زيرلب بد
و بيراه يا فريادشو قضاوت مي کني، لزوما بي فرهنگ نيست، شايد روز سختي داشته...

بياين از امروز قضاوت نکنيم، خود ما هم روزاي سخت داشتيم مگه نه؟

خدا ميداند ولي آن روز که آخرين زنگ دنيا ميخورد،ديگر نه ميشود تقلب کرد
ونه ميشود سرکسي را کلاه گذاشت...
آن روز تازه ميفهميم دنيا با آن همه بزرگيش از جلسه ي امتحان هم کوچکتربود...
آن روز تازه ميفهميم زندگي عجب سوال سختي بود،سوالي که بيش از يک بارنمي توان به آن پاسخ داد
خداکند آن روزکه آخرين زنگ دنيا ميخورد،روي تخته سياه قيامت اسم ما را جزو خوبهانوشته باشند...
خدا کند حواسمان بوده باشد وزنگهاي تفريح،آنقدر در حياط نمانده باشيم که حيات يادمان رفته باشد
خدا کند که دفتر زندگيمان را جلد کرده باشيم
وبدانيم که دنيا چرک نويسي بيش نيست...