‍ چشماتو ببند!
بستی؟
هیس هیچی نگو!
اینو توو ذهنت تصور کن؛
هوا برفیه!
لباس گرم تنته اما سردته!
داری توو ولیعصر قدم میزنی!
تک و تنها!
یه سیگار بهمن هم روشن کردی!
چشمت میخوره به کافه فرهاد!
میری سمتش...
دستگیره رو میگیری که درو باز کنی و بری داخل
اما یه سوالی مانعت میشه:
" اگه تو فرهادی،پس شیرین زندگیت کجاست؟! "
بقیشم بگم؟!
بیخیال!
چشماتو وا کن!
نمیخوام عاشقت کنم!
عاشق که بشی یه جاهاش خوبه اما کلی سختیو باید تحمل کنی...

#سید_مصطفی_سادات

My heart is colder than the ice cream that is in your hands...

سردتراز بستنی قلب منه که داره تودستات جون میده ...

از واقعیتها فرار میکنیم. روبروی اینه رژ لب میزنیم و خط چشم میکشیم و تند تند پلک میزنیم که اشکهایمان نریزد و زود فرار میکنیم تا مبادا ادمی که درون آینه نشسته لب باز کند و بگوید:
‏تو درست به اندازه حرف هایی که کسی را نداری که برایش بگویی، اندازه گریه هایی که برایشان شانه‌ای نداری،اندازه دستهایی که نیستند تا دستهای سردت را بگیرند و اندازه بوسه هایی که پشت لبخندهای مصنوعیت مخفی میشوند، تنهایی.

سردته؟
‏-آره.
‏ بیا، هودی منو بپوش.

سردته؟
‏-آره.
‏ بیا بغلم

سردته؟
‏[کسی نیست بگه آره، هممون تنهاییم]

اهل شعرم
اهل تنهایی و درد . . .
پیشه ام فریاد است
کاسبم ؛ کاسب دل . ‌ . .
صادراتم شادی ؛ وارداتم غم و درد
دوستانی دارم سردتر از سردی برف
گاه گاهی یخشان میشکند . . .
گاه گاهی دلشان می سوزد . . .
ولی از روی ترحم !
سرزمینی دارم مردمانش همه دوست
ولی از روی ریا . . .

#سهراب_سپهری

از اینکه زنها زیاد گذشت میکنند خوشحال نباشید؛
با هر بار کوتاه اومدن
عمر احساسشون کوتاه تر و قلبشون سردتر میشه
یهو به خودت میای میبی کلا از دستش دادی و دیگه کاری از دستت بر نمیاد

از این‌که زن‌ها زیاد گذشت می‌کنند خوشحال نباشید؛
با هر بار کوتاه اومدن، عمر احساسشون کوتاه‌تر و قلبشون سردتر می‌شه.
یهو به خودت میای می‌بینی کلاً از دستش دادی و دیگه کاری از دستت بر نمیاد!


. .

‌‌ 𝗧𝗛𝗘 𝗖𝗢𝗟𝗗𝗘𝗦𝗧 𝗣𝗢𝗜𝗡𝗧
ɪs ᴀ ʜᴇᴀʀᴛ ᴡɪᴛʜ ɴᴏ ғᴇᴇʟɪɴɢs

سردترین جایِ دنیا دلِ کسیِه ک
هیچ احساسی نداره !.


. .

شبیه کوهی سخت و محکم ، استوار و پا برجا ، می ایستم ، در سخت ترین شرایط و سردترین شب ها و روزها ، دوام می آورم ، نمی شکنم ، نمی لرزم ، نمی ریزم ... ولی بعد از تمام تاب آوردن ها ، یک روز ، یک جا ، تمام خشم های ته گرفته و دغدغه های سرریز شده را از قله ی طاقتم بیرون می ریزم ، تمام سکوت های بیات شده ام را فریاد می کنم و چه منظره ی هولناکی ست فوران آتشفشانی که به خاموشیِ مداومش ایمان داشتند ... ولی آرام که گرفتم ؛ گدازه های خشم و ناامیدی ام ، زیباترین تندیس ها را ساخته اند و من باشکوه تر از همیشه ، ایستاده ام .
ایرادی ندارد اگر گاهی فرو بریزی و ناامید باشی ... که گاهی ناامیدی و ابراز درد ، بهترین تسکین است و بهترین شیوه برای دفع ضعف ها ، و رسیدن به نقطه ی تداوم و استحکامِ بیشتر ...
شاید اگر آتشفشان ها نبودند و اگر روزنه ای برای برون ریزیِ داغِ زمین نبود ؛ تمام کوه های جهان، فرو می ریختند ، تمام دریاها خشک می شدند و تمام اقیانوس ها می مردند . . .

#نرگس_صرافیان_طوفان . .

فکت؟
بعد از هر دروغی که به شما گفته میشه، هر قولی که شکسته میشه و هر فردی که ترکتون میکنه، شما از قبل سردتر میشید.