چشمامُ می بندم
حتی تو بیداری …
سردرگمم از این
روزهای تکراری …
دلتنگی می گیره
تمومِ دنیامُ ..
کسی نمی فهمه
بعد تو حرفامُ

پست گذاشتم واسهnever say never 313
سردرگمم
شک دارم درکم کنن
چون از جنس پاییزم
مشکلا روی پاهام مثل واریسن
مثل کنه ، گاهی زیاده یا کمه
حالمم خوراک ِ قدم های یه نفره
مثل پاریسمو دوباره من از دیشب بیدارم
منم مثل توام
بی شک بیمارم با این فرق که..
من اون بیمارم که تنها دکترش خودشه
از این بیزارم هرکی میخواد کنترلش کنه هی

بی تو شدمـ تباهـ تو نیمه های راهـ
تنهامـ گذاشتی تو واس کدومـ گناهـ
سردرگممـ هنوز فکر توامـ هنوز
دلـمـ بهـ اینـ خوشهـ میبینمت یهـ روز