سرگردانم میان آدم هایی که هیچ کدامشان #تُ نیستی...

#pro


. .

✨
بی‌ تو من در خطر و
خاطره سرگردانم

الهـي!

باز آمديم با دو دست تهي، چه باشد اگر مرحمي بر خستگان نهي..


الهـي!

گرفتار آن دردم كه تو دواي آني و در آرزوي آن سوزم كه تو سرانجام آني...


الهـي!

هر دلشده اي با ياري و غمگساري و مــــن بي يار و غريبم...


الهـي!

چراغ دل مريداني و انس جان غريباني، كريما آسايش سينه محباني و نهايت همت قاصداني...

جرم من زير حلم تو پنهان است و تو پرده عفو خود بر من گستران...


الهـي

اين چيست كه با دوستان خود را كردي كه هر كه ايشان را جست ترا يافت و تا ترا نديد ايشان را نشناخت...


الهـي!

عاجز و سرگردانم ، نه آنچه دانم دارم و نه آنچه دارم دانم


الهـي!

بر تارك ما خاك خجالت نثار مكن و ما را به بلاي خود گرفتار مكن...


الهـي!

چون به تو بنگريم شاهيم و تاج بر سر و چون بخود نگريم خاكيم و از خاك كمتر...


الهـي!

هر كس تو را شناخت هرچه غير تو بود بينداخت






خواجه عبدالله انصاری

اینروزها حالم چگونه است؟؟؟روزهای خوبی می آیند ومی روند..اما من آدم اینروزها نیستم!
ندیدمت...!!
طوری می آیی ومی روی که نمی توانم چشمانم را به گرد پاهایت برسانم!
دل من به کفشهایی خوش شده بود که سنگفرشها را طی میکردند...
سنگها به احترام ورودشان خودشان را می کوبیدند به دیوارهای سرد غروری که از دیوار چین دنیای واقعی ادمها هم مجازی تر بود..!
شمردن قدمهایی که رد شدن ازجلوی چشمانم افتخاری بود برای وجود بی ارزشی که هیچگاه نفهمید چرا جز تو کسی دردنیا وجود ندارد؟!...
اینروزهای من هم کلیشه ای شده اند...گاهی سرگردانم وگاهی بغض میکنم به احترام نبودنت! .....