گاهی اوقات انسان از قدرت داشتن خسته می‌شود، دلش می‌خواهد بی‌دفاع و آسیب‌پذیر باشد، به طوری که حس کند کسی هست که از او مراقبت می‌کند و هیچ بار سنگینی بر دوشش نیست....

بالأخره یه روز صبح بیدار می‌شم و دیگه این غم رو دلم سنگینی نمی‌کنه. می‌دونم.

‏یه جا نوشته بود که:
می‌دونید چرا کودکی شیرینه؟
چون گذشته‌ای وجود نداره، یادی وجود نداره آینده ای وجود نداره.
این سنگینی بار گذشته‌ و آیندست که زندگی‌رو سخت می‌کنه؛
من‌رو یاد این حرف نادر ابراهیمی انداخت:
فراموشی را بستاییم.
یاد، انسان را بیمار می‌کند.

. .

یه جا نوشته بود :
میدونی چرا کودکی شیرینه؟
چون گذشته ای وجود نداره این سنگینی بار گذشته هست که
زندگی رو سخت میکنه ...

و همه‌یِ ما هر از گاهی
به شانه‌ای نیاز داریم که به آن تکیه کنیم
بدونِ اینکه سنگینی داشته باشیم

#نیره_أشرف⁣

باوری وجود داره اما من نمی‌خوام باورش کنم. می‌خوام زندگی کنم حتی به غلط. تاوانشم می‌دم. دردشم می‌کشم. گریه‌هاشم می‌کنم. خواستن بهای سنگینی داره.

به آن کسی که
بار اندوه
بر شانه‌اش
سنگینی می‌کند بگو،
آسوده باش
که پروردگارت حالت را می‌داند  🤍.

- ‏به نظرت سخت‌ترین بخش زندگی بزرگسالی کجاست؟

‏این‌که رنج و ناراحتی نباید مانع انجام دادن کارهات بشه، و بعضی روزها با وجود خنجری که در قلبت فرورفته و بار سنگینی که روی شونه‌هات حمل می‌کنی، باید کارهات رو با دقت و جدیت انجام بدی، چون سرعت زندگی از سرعت ترمیم شدن رنج‌های تو بیشتره.

با وفا بودن بار خیلی سنگینیه هرکسی نمیتونه حمل کنه

.࿐

کاش می‌شد کمی پایین‌تر از استخوان ترقوه‌ام را بشکافم و آن سنگینی و غمی که آن‌جا احساس می‌کنم بیرون می‌ریخت، نمی‌دانم شاید این‌طور سبُک می‌شدم.