تو افسردگی دقایقی وجود داره که مطمئن نیستی بتونی به لحظه بعد برسی. نمی‌دونم چطور بگم که کلیشه نشه. لحظاتی که مطمئنی دقیقه بعد رو با این حد از خلا و فروپاشی نباید ببینی، منطقی نیست که ببینی، اما می‌بینی. می‌بینی و باز درد می‌کشی.
و نمی‌تونم بگم چقدر تجربه این لحظات سهمگینه.

اَمن باشید و قابل اعتماد،
که اگر روزی تمامِ جهان برای آدمی سیاه شد و امیدی اگر نبود، تنها قسمتِ سفید جهانش شما باشید و روزنه‌ی نور و امیدی شوید در بی‌نهایت تاریکی...
یادآور خوبی‌ها باشید و پیام‌‌آور قشنگ‌ترین ویژگی‌های وجود آدم‌ها و پناه‌گاه اَمن و آرامی باشید که آدم‌ها در سهمگین‌ترین و بی‌پناه‌ترین حالات روحی‌شان به امنیت حضور و آغوش شما پناه بیاورند و احساس رهایی و آرامش کنند
نه آنکه حضورتان مظهر نا امنی و ترس و بی اعتمادی باشد...

ما زاده‌ی زخم‌هامان بودیم، زاده‌ی دردها...
ما زاده‌ی روزهایی بودیم که زمانه، ساز به ساز، ناکوک بود و ما زخم به زخم اندوه را با خون‌دل، مرهم می‌گذاشتیم.
ما زاده‌ی تمام ناملایمتی‌های روزگار بودیم و اگر امروز به ادراک عمیقی دست یافته‌ایم، به‌خاطر تمام تجربه‌های سهمگینی‌ست که آن‌ها را به جان و به استخوان زیسته‌ایم.

#نرگس_صرافیان_طوفان

‌
فروغ فرخزاد :

از دردهای کوچک است که آدم‌ها می‌نالند
ضربه اگر سهمگین باشد
درد اگر بزرگ باشد
آدم خودش لال می‌شود .

. .

آنچه درمن نهفته
دریاییست
کی    توان    نهفتنم  باشد؟
با  تو
زین سهمگین طوفان
کاش    یارای  گفتنم   باشد ...


" فروغ فرخزاد "

ما زاده‌ی زخم‌هامان بودیم، زاده‌ی دردها...
ما زاده‌ی روزهایی بودیم که زمانه، ساز به ساز، ناکوک بود و ما زخم به زخم اندوه را با خون‌دل، مرهم می‌گذاشتیم.
ما زاده‌ی تمام ناملایمتی‌های روزگار بودیم و اگر امروز به ادراک عمیقی دست یافته‌ایم، به‌خاطر تمام تجربه‌های سهمگینی‌ست که آن‌ها را به جان و به استخوان زیسته ایم

. .

در سقوط هم میتوان
"سهمگین"
"باشکوه"
"باصلابت "
"و زیبا بود"
این را آبشار به من آموخت

از دردهایِ کوچک است که آدم ها می نالند
ضربه اگر سهمگین باشد
درد اگر بزرگ باشد
آدم خودش لال می شود . .

با
تو
زین سهمگین طوفانی
کاش یاراے گفتنم باشد...

#فروغ_فرخزاد

عطر وجودت را
چگونه فراموش کنم

وقتی که تورا در وجود خود
لحظه به لحظه می پرورانم

هستیِ من کجا تو رو یابم
جز در وجود خود

آرامم با فکر تو
مثل آرام گرفتن دریا

پس از طوفانی سهمگین