میان این همه درد فقط تو را کم داشتیم!
این چه وقت آمدن بود آخر «پاییز جان»؟!
نارنجی هایت پیشکش،هوای عاشقی ات پیشکش،
نباید اینقدر زود می رسیدی وقتی درد را سُرنگ سُرنگ
دارند به قلب هایمان تزریق می کنند.
کاش برگردی پاییز جان،کاش تو دیگر زخمی نزنی…
خشاب خاطره هایمان بدجور پُر شده است!
.
علی کشاورز

دستاش بدونِ هیچ سُرنگی
مورفین تزریق میکرد...