بارها دیدم اونی که برای تو درده
جای دیگه برای کس دیگه تسکینه ...

.࿐

✿ کپشن خاص ✿

بوسیدنت تنها گناهم بود
بوسیدن دردی که تسکینه
کی جرأت این توبه رو داره
وقتی گناه انقدر شیرینه
‌
#روزبه_بمانی

#مامان_سکینه.
بهشت هم .
برای فداکاری های تو کافی نیست .
روزت مبارک عزیزم .....






بقیه اسامی اینجا.. ......

‏فضول بودم اونموقع ها،به دوس پسرم گفتم اسم مامانت چیه هیچی نگفت گفتم حالا مگه چیه انگار سکینه است، گفت اتفاقا سکینه است

ساعت بیست و چهار نظاره گر شب های زیادی از نبودنت بود......
ساعت از نیمه شب میگذشت و تازه بی خوابی به سراغم می آمد...
تازه یادت شروع به اعلام حضور میکرد....

#سکینه_محمدی

یک دقیقه سکوت کافی نیست ...
دستان پینه زده ی پدرم
یک عمر سکوت میخواهد

سکینه محمدی

رای برخی از ما مایه ی عبرت و درس آموزی و برای برخی مایه خجالت است اگر اندکی تامل کنیم که دغدغه ی بانوان اهل بیت امام حسین(ع)در سخت ترین شرایط واقعه کربلا چه بوده است:

...وقتی عمربن سعد در کوفه نزد اهل بیت آمد،زنان بر او فریاد زدند و گریه کردند. او به یارانش گفت :هیچ کدام از شما داخل خیمه های ایشان نشوید و به این جوان مریض(امام سجاد(ع))تعرض نکنید.سپس زنان از او خواستند که از آنچه از آنها گرفته اند به آنها برگردانید تا با آن خود را بپوشانند.(بحار الانوار.ج45.ص61)

سکینه دختر امام حسین (ع)در مجلس یزید میگریست.یزید از او علت گریه اش را پرسید.سکینه سلام الله علیها گفت:چرا گریه نکند کسی که پوششی ندارد تا با آن صورت خود را از تو و همنشینان تو بپوشاند...؟(بحار الانوار .ج45.ص134)

آیا ما هم اینقدر برای حجاب خود نگرانیم؟؟؟؟؟

ﺍﺯ ﺩﻫﻪ ۵۰ﺑﻪ ﻗﺒﻞ:

اقدس ، ﺍﮐﺮﻡ، ﻣﻠﻮﮎ، ﺑتوﻝ ،ﮐﻮﮐﺐ، ﺳﮑﯿﻨﻪ ، ﻓﻮﺯﯾﻪ،خدیجه ، عصمت ، رباب









ﺩﺭ ﺩﻫﻪ ۶۰:

ﺯﻫﺮﺍ، ﻓﺎﻃﻤﻪ،زینب ، ﺣﺪﯾﺚ، سهیلا ، ﻟﯿﻼ‌،ﺳﻤﯿﻪ ، محبوبه ، افسانه











ﺩﺭ ﺩﻫﻪ ۷۰:

ﻫﺎﻧﯿﻪ ، مینا ، ﺁﺭﺯﻭ ،ﻣﺮﯾﻢ ، ﺳﺎﺭﺍ ، ﻧﯿﻠﻮﻓﺮ ، ﮐﯿﻤﯿﺎ ،ﺁﺗﻨﺎ



ﺩﺭ ﺩﻫﻪ ۸۰:

ژابیز، ﺁﯾﺴﻮﺩﺍ ،ﮊﯾﻨﻮﺱ، ﺳﯿﻨﻮﺱ ،ﮐﺴﯿﻨﻮﺱ، ﭘﺎﻧﯽ ، ﺷﺎﺩﻧﻮﺵ ، ﭘﺎﺭﺳﯽ ﮐﻼ‌ ، ﺯﻣﺰﻡ، دلستر، آپادیپا …


ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﺩ ﺩﻫﻪ ۹۰ ﺑﺮﺳﻪ

از آفتاب بی بهانه،

می درخشد در غروبی،

یادم آرد کربلا را،

دشت خونین بلا را،

ظهر غمگین گرم و خونین،

لرزش طفلان مسکین،

لشگری آورده بالا ،

تیغ ها و نیزه ها را،

یک نفر ایستاده تنها ،

وا حسینا وا حسینا،

حرمله تیری کشیده،

من چه می گویم خدایا،

کو ابالفضلت حسین جان،

سوخت این جان سوخت این جان،

باز خونها قطره قطره،

مشک هایی پاره پاره،

یک گلو از نا بریده،

ناله های زینبیه،

خیمه ها آتش کشیده،

عمه از قامت خمیده،

وا سکینه وا سکینه،

وندرین صحرای سوزان،

می دود طفلی سه ساله،

دل شکسته پای خسته،

تشنه ها را از درون آتش کشیده،

نیزه و سرهای بریده،

شعله ها در هم رمیده،

یک قیامت آفریده ،

سینه ام از غم تپیده،

اشک هایم صف کشیده،

این حماسه شور در من آفریده،

کربلا ای کربلا دشت بلا،

آه ای ظهر غمگین گرم و خونین،

میرسد صوتی حزین،

میرسد آیاتی رسا،

از فراز نیزه ها،

از میان سرهای بریده ،

دو لبش از هم تنیده،

تازیانه کرده زخمی صورتش،

پس کجا مانده بقیه پیکرش،

کو علی اکبرش ،

کو علی اصغرش،

کو آن طفل سه ساله،

در بیابان در خرابه،

خون چکیده از دوپای نرم او

،شد پدر تنها میان چشم او،

این تحمل کی کند طفلی سه ساله

،ضربه های تازیانه،

من چه میبینم در این صحرای خونین،

خاندان عصمت است این،

این قلم اتش گرفته،

شعر من ماتم گرفته،

روح من بلوا گرفته،

واژه ها معنا گرفته،

باز آفتاب در غروبی سرخ و پغمگین ،

یادم آرد کربلا را،

دشت خونین کربلارا.

نه رد می شی، نه می مونی تبت بدجور واگیره

منو با دست کی کُشتی که پای هردومون گیره

منو کُشتی و آزادی نه زندونی نه تبعیدی

میون ما دو تا مجرم به کی حبس ابد می دی

داری گم می کنی راه و امیدی نیست پیدا شیم

من این دستا رو می بوسم بذار همدست هم باشیم

یه عمره زیر این سقفیم تو رو با من همه دیدن

بری هر جای این دنیا بهت شک می کنن بی من

تو تا وقتی که اینجایی به رفتن اعتقادی نیست

"خودت باید ازم رد شی به من هیچ اعتمادی نیست"

عذاب با تو سر کردن برای من یه تسکینه

تو چی می فهمی از من که عذابم با تو شیرینه ..
93/1/5..