لطفاً هیچ‌وقت به آدما نگید چرا یهو زیاد می‌خوابی، چرا همه‌ش خوابی.
‏تو زندگی روزهایی هست که انسان بین پریدن از پشتِ بوم یک ساختمون ۱۰ طبقه و خوردن ۳۰۰ میلی گرم سیانور، خوابیدن رو انتخاب می‌کنه.

اولین سین، هفت‌سین امسالم سیانور بود.

#نزار‌قبانی یه‌زنی رو ترسیم می‌کنه به‌نام «لم تخلق للنسیان»، زنی‌که برای فراموش‌ شدن خلق نشده. می‌گه: یه‌جور زنی هست، که اگه آزارش دادی و رهاش کردی، دیگه شبیهش رو پیدا نمی‌کنی. اون‌وقت تا آخر عمرت تیکه‌تیکه از وجودش رو تو زن‌های دیگه می‌جوری، ولی نمی‌تونی جاش رو پر کنی...


. .

أخبرنی أین یباع النسیان،
و أین أجدُ ملامحی السابقة
و کیف لی أن أعودُ لنفسی؟

به من بگو فراموشی را
کجا می‌فروشند،
و کجا می‌توانم
رخسار پیشین خود را بیابم
و چگونه می‌توانم به خود بازگردم؟

محمود_درویش

سیوش کن «elysian» :
دیدی بعضیا انگار از بهشت اومدن؟
بهت آرامش میدن، کنارشون آرومی و حالت خوبه؟
یه کلمه ی یونانی هست به نام«elysian» به کسی میگن "الیسیان" که کنارش همینقدر حالت خوبه.

. .

لطفاً هیچ‌وقت به آدما نگید چرا یهو زیاد می‌خوابی، چرا همه‌ش خوابی.
در زندگی روزهایی هست که انسان بین پریدن از پشتِ بوم یک ساختمون ۱۰ طبقه و خوردن ۳۰۰ میلی گرم سیانور، خوابیدن رو انتخاب می‌کنه.

ابتهاج در توضیح واژه تاسیان میگه:

حالتی است که در اولین غروب پس از رفتنِ یک عزیز که مدتی مهمان خانه ما بوده، دست می‌دهد
هم‌چنین، اولین غروبی را که کسی از دنیا رفته و جای او خالی است
تاسیان می‌نامیم.
من خود تاسیانم
منی که از من رفته هرگز برنمی‌گرده و هرروز انگار روز اول رفتنشه

پیش از آنکه معشوقه‌ام شوی
هندیان و پارسیان و چینیان و مصریان
هر کدام تقویم‌هایی داشتند
برای حساب روزها و شبان
و آنگاه که معشوقه‌ام شدی
مردمان، زمان را چنین می‌خوانند:
هزاره‌ی پیش از چشم‌های تو
یا هزاره‌ی بعد از آن...
.️
#نزار_قبانی




#mim.

کوچه کوچه دلم پر از غوغاست / هر طرف خیمه عزا برپاست

قدسیان سوگوار و محزونند / همۀ هستی سیه پوش عزاست

ماه خون و خروش و ماتم شد / ماه خون خدا محرم شد 

‏شما برو سر یخچال سیانور بردار یکی از تو هال داد میزنه خوردی یکم برا منم بیار.