Be more concerned with your character than your reputation your character is what you really are your reputation is merely what others think of you

بیشتر از اینکه نگران شهرتت باشی، نگران شخصیتت باش. شخصیت تو اون چیزیه که واقعا هستی، اما شهرتت چیزیه که دیگران در مورد تو فکر میکنن

از تلاش برای نادیده گرفتن مکالمات، موقعیت ها و وظایف ناراحت کننده، دست بردار.
آنجاست که روابط سالم، شخصیت و انعطاف پذیری را در خودت ایجاد می کنی.

با احترام از نزدیک تا دور به هیچ وجه با من در مورد افراد صحبت نکنید، نه زمانش رو دارم و نه در شخصیت من و شماست، هر کسی هم در مورد من بی‌مهری داره به گوش من نرسونید اگه در توان و وجودش باشه خودش با من در میون میزاره، اگه محبتی هم باشه خودشون بی‌واسطه ابراز میکنند.

Character is like a tree and reputation like a shadow. The shadow is what we think of it; the tree is the real thing.

شخصیت مثل یه درخت می مونه و اسم و رسم مثل سایه اش. ما به سایه فکر می کنیم، ولی اون چیزی که واقعیه همون درخته!

مار نیشت زده و تو وایسادی همونجا و داری سعی میکنی بهش بفهمونی که نباید تو رو نیش میزد اما نمیدونی که اگه به اون سطح کافی از شخصیت و رشد اخلاقی رسیده بود که از اول نیشت نمیزد.

دقیقا اونجایی ک زخمامون التیام پیدا میکنن میفهمیم ک لازم نبوده حتی لحظه‌ای اصالت و شخصیتمون رو فدای نگه‌ داشتن دیگرانی تو زندگیمون کنیم ک قدردان عشق و احترام ما نبودن.

Always have a unique character like salt, its presence is not felt but its absence make everything tasteless.

همیشه یک شخصیت منحصر به فرد مانند نمک داشته باش، حضورش احساس نمیشه اما غیبتش همه چیز روبی مزه می کنه.

اگه شخصیت پرحرفم رو بهت نشون دادم
بدون که واقعاً ازت خوشم میاد .

شخصیت و احترامت رو به احساساتت نفروش.

The only thing that proves your personality is the decisions you make, not your abilities.

‏تنها چیزی که شخصیتتو ثابت میکنه تصمیماتی هست که میگیری نه تواناییات.