عزیزم تو سزوار خنده های از ته دلی
تو سزاوار دوست داشتن و دوست داشته شدنی
تو سزوار دسته گل های گنده
سزوار محبت های کوچیک و بزرگ
بوسه های ریز ، آغوش های امن و طولانی و شنیده شدن و توجه ای
خودت رو حروم آدمایی که قلقتو بلد نیستن نکن ..️

♡

دیگه روی چیزی پافشاری نمیکنم .. شدنی میشه.️🏻

اگه ازم بپرسی اون چیه تو میشه ، بهت میگم:
اون خوابه سر ظهر منه
اون نور روزای تاریک منه
اون بارون وسطه بهار منه
اون قند کنار چایی منه
اون آخیشه منه
اون خونه‌ی امن منه
اون گرمای دستای سرد منه
اون شیرینیه روزای تلخ منه
اون تکراری ترین تکرار نشدنیه منه
اون امید من وسط ناامیدیای منه...


. .

یه غمی خیلی پر رنگ‌تر از بقیه غم‌هاست، هضم نشدنی و هرگز خوب نشدنی. هر بار با هر اتفاقی غمگین می‌شی یا صدمه می‌بینی برمی‌گردی پیش اون غم. از غم‌ های جدید به کهنه ترین غمت پناه می‌بری. به جانکاه ترین غمت، به غم عزیز بی‌رحمت.

غم عضوی جدا ناشدنی از زندگیه؛ نه بهش عادت می‌کنی و نه ممکنه که روزی از بین بره.

غمی که تو عبارت «برای آخرین بار» وجود داره، وصف نشدنیه.

‏یه غمی خیلی پر رنگ‌تر از بقیه غم‌هاست، هضم نشدنی و هرگز خوب نشدنی، هر بار با هر اتفاقی غمگین میشی یا صدمه میبینی برمیگردی پیش اون غم، از غم‌‌های جدید به کهنه‌ترین غمت پناه میبری،به جانکاه‌ترین غمت.

اگه ازم بپرسی اون چیه تو میشه ، بهت میگم:

اون خوابه سر ظهر منه
اون نور روزای تاریک منه
اون بارون وسطه بهار منه
اون قند کنار چایی منه
اون آخیشه منه
اون خونه ی امن منه
اون گرمای دستای سرد منه
اون شیرینیه روزای تلخ منه
اون روح منه اما تو یه جسم دیگه
اون تکراری ترین تکرار نشدنیه منه
اون خود منه
اون امید من وسط ناامیدیای منه...

لیاقت رو نمی‌شه تزریق کرد
ذات رو نمی‌شه تغییر داد
چشم رو نمی‌شه پاک کرد
دل رو نمی‌شه صاف کرد
انسانیت رو نمی‌شه یاد داد
خیلی چیزها شدنی نیست
رها کن و برو.!!

‏یه غمی خیلی پر رنگ‌تر از بقیه غم‌هاست، هضم نشدنی و هرگز خوب نشدنی. هر بار با هر اتفاقی غمگین میشی یا صدمه میبینی برمیگردی پیش اون غم. از غم‌ های جدید به کهنه ترین غمت پناه میبری. به جانکاه ترین غمت؛