‌همونجایی که سعاد الصباح می گه:
و چون تو مرا دوست داری،
دنیا بزرگ‌تر،
آسمان وسیع‌تر،
دریا آبی‌تر،
گنجشک‌ها آزادتر
و من هزار بار زیباتر شده‌ام.

برکت می‌آید …
زنجیرها شکسته می‌شود
لبخند می‌زنی
و رها می‌شوی از مخمصه‌ها

به خدای دریاهای آبی
به خدای جنگل‌های سبز
به خدای باران
به خدای باد وُ ابر وُ آسمان
به خدای گندم وُ خورشید
باور داشته باش به خدای …

تو رها نشده‌ای
تو فراموش نشده‌ای
تو قرار نیست ببازی
تو قرار بر «رسیدن» داری
رسیدن به زندگی
رسیدن به خودت

تو تنها نیستی
خدا هست
خدا هست …

As the year comes to an end, give yourself some credit for the days you made it when you thought you couldn't. What is coming is better than what is gone.

با به پایان رسیدن سال، به خودتون بابت تمام روزهایی که موفق به ساختنشون شده‌اید، در صورتی که حتی فکرش رو هم نمی‌کردید بتونید، افتخار کنید. آنچه که در حال آمدن است بهتر از چیزیه که از بین رفته باشد.

.
صبحی را آرزو می‌کنم که بیدار شویم
و ببینیم؛ بی‌خیال‌ترین آدمِ رویِ زمین شده‌ایم و هیچ چیز،
برای‌ِمان مهم نیست!
بی‌تفاوت شده باشیم به غصه‌ها، به رنج‌ها و مصیبت‌ها.
لم داده باشیم گوشه‌ای و همین‌طور بی‌دلیل؛ حال‌ِمان خوب باشد...

اگر توسط تاریکی احاطه شده‌اید
شما حتما نور هستید .

طبق شواهد و قرائن دنیای مجازی؛
من یک "جا مانده‌"بودم!

همه درست رفته‌بودند و رسیده‌بودند و خوشحال بودند و این من بودم که کافی نبودم! این من بودم که نابلد بودم! این من بودم که پرت شده‌بودم به حاشیه و در باغ نبودم!
به خودم آمدم و دیدم همه از چیزهایی حرف می‌زنند که من از آن‌ها بی‌خبرم! همه اصطلاحاتی به کار می‌برند که من از آن‌ها سر در نمی‌آورم! همه کارهایی را می‌کنند و راه‌هایی را برای موفقیت و دیده شدن می‌روند که من بلد نیستم، یا نمی‌توانم!
به خودم آمدم و دیدم همه برای موفقیت و خوشبختی آسانسور دارند و این منم که چسبیده‌ام به نردبان چوبیِ خودم و با تقلا خودم را پله پله بالا می‌کشم.
من یک "جا مانده‌"بودم و تلاش‌های بی‌اندازه‌ام برای همه چیز، بی‌نتیجه می‌ماند، چون در باغِ آدم‌های امروز نبودم!!!

#نرگس_صرافیان_طوفان

I saw many crushed hearts that God had saved…

من قلب‌هایِ مچاله شده‌ی زیادی دیدم که خدا نجاتشون داده.

«وقتی احساس می‌کنی همه درها بسته شده‌اند،
مهرِ خدا از روزنه‌یِ ناممکن‌ها به تو خواهد رسید....

#امید.

‌
هیچ‌ نیمه‌ی ‌گمشده‌ای وجود ندارد!
تنها چیزی که وجود دارد تکه‌هایی از زمان است‌
که در آن‌ها، ما با کسی حال خوشی داریم؛‌
حالا ممکن است سه دقیقه باشد، دو‌ روز، پنج سال یا همه‌ی عمر‌…‌
‌

.کتاب زندگی من‌
.آنتوان چخوف‌

بعضی از زخم‌ها قدیمی‌اند، بسته شده‌اند، درد نمی‌کنند. اما جای‌شان هنوز هست و هروقت نوازششان می‌کنی، جریانِ دردی خیالی از تنت می‌گذرد و در حافظه‌ات زنده می‌شود.