‏امیدوارم اونجا که تو عمق تاریکی نشستی، نور بتابه بهت عزیزدلم.

هیچ‌جا بیشتر از تو اتوبان وقتی عقب اسنپ نشستی نمیفهمی چقدر افسرده‌ای.

-معلما دیگه شورشو درآوردن هر روز میگن این کتابو بگیر اونو بگیر.انگار ما رو گنج نشستیم
اسکل مگه تو پول میدی به کتاب؟؟.
ما کتاب و جزوه از اینجا رایگان برمیداریم..

میشه بهم بگید روزای شما هم کسل کننده و شبیه به همه؟ دوستی‌هاتون روی هواست؟ از صبح تا شب توی خونه نشستید؟ کارایی که دوست دارید رو نمیتونید انجام بدید؟ سوشال لایف ندارید؟ سفر و فان ندارید؟ الان بغضی میشم

خاطره ساختن با آدما واقعا کار خطرناکیه.
یه شب که تک و تنها واسه خودت نشستی یه گوشه یهو میاد یقه‌ات رو میگیره و دیگه ولت نمیکنه.

دیدی بعضی وقت ها
اینقدر یه آدم برات قشنگه
و همه چیشو دوست داری
انگار وقتی خدا داشته می آفریدش
توهم نشستی کنارش نظر دادی 🫠

برای پاییز امسال
اون نیمه شبی رو واستون آرزو میکنم که شیشه ی ماشین بخار کرده،قهوه‌ی داغ داره دستاتونو گرم میکنه و کنار کسی که دوسش دارید نشستید بلندترین نقطه ی شهر...
یهو از اعماق وجودش میگه:
"میدونی چقدر کل این شهرو گشتم تا تورو واسه کل زندگیم پیدا کنم؟!"

.࿐

تا حالا خودتو تو دستشویی حبس کردی، گریه کردی، بعدش صورتتو شستی و برگشتی جوری که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده؟!

یه‌روزی تو زندگی، که امیدوار باشید زودتر اتفاق بیافته، وقتی نشستید پشت میز کار یا کافه، یا دارید رانندگی می‌کنید، یه‌چیزی از ذهنتون رد میشه که بلافاصله میشینه روی زبونتون؛ «من واقعا دیگه زورم به زندگی نمی‌رسه». فعلا اینو بدونید که زندگیتون از اون‌روز یه‌جور دیگه‌س. چون دستت بیشتر از دلت میلرزه. کمتر غصه میخوری. کمتر بهت برمیخوره. کمتر تلاش بیهوده میکنی.

تو از یاد من نرفتی،
اورثینک شدی رفتی توی مغزم،
غم شدی لابلای نوشته هام،
دود شدی رفتی تو ریم.
درد شدی نشستی روی قلبم و چشمام.
شک شدی رفتی توی وجودم.
تنهایی ای شدی که هیچوقت منو تنها نمی‌ذاشت.
ولی در نهایت، تو درس شدی برای زندگی من.
اعتماد به نفسی که الان دارم، جوری که قدر خودمو می‌دونم، جوری که به بقیه راحت اعتماد نمی‌کنم، جوری که برای خودمو ایندم تلاش می‌کنم، جوری که به خودم میرسم. جوری که یاد گرفتم از پس غم و درد و افسردگی و تنهایی بربیام.
همشو مدیون توام. مرسی که بودی. مرسی که با رنج موجب شکفتن من شدی.

. .