تئوری ایستگاه قطار رو شنیدی؟ میگه زندگی مثل یه ایستگاه قطاره، آدم‌ها میان و میرن، بعضی‌ها یه مسیر طولانی رو همراهتن، بعضی‌ها هم قبل از اینکه آماده خداحافظی باشی پیاده میشن میرن، ولی هر کسی یچیزی بهت یاد میده حتی اگه قرار نباشه برای همیشه بمونه مهم اینه که بدونی کی باید اون شخص رو نگه‌اش داری و کی باید بذاری سوار قطار بعدی خودش بشه چون همه تو یه مسیر نیستن و اشکالی هم نداره.

گاهی اونچه می‌گیم باعث می‌شه رابطه وارد مرحله‌ای بالغ‌تر، واقعی‌تر و انسانی‌تر بشه.
رابطه‌هایی که جرأت شنیدن و گفتن دارن، عمر بیشتری دارن.


. .

یه جمله دیدم که شنیدنش خیلی دردناکه؛
همونی که بیشتر از همه دوسش داری، آخرش بهت یاد میده دیگه هیچوقت کسی رو اینجوری دوست نداشته باشی.

‌یه جایی خوندم که می گفت:
‏«بنگر که چگونه دیگران
را تسلی می‌دهی،
با کلماتی که خود خواهانِ شنیدنشانی.»

‌قشنگ ترین توصیفی که
راجع به آدمای مهربون شنیدم این بوده:
«کسانی که به زندگی دیگران نور می‌بخشند
روزی خورشید خواهند شد.»

شنیدی میگن فلانی اومده چشمت روشن؟
هروقت این آدم به من پیام میده چشمام روشن میشه
برق میافته تو چشمام
چشم چیه
دلم روشن میشه
تموم وجودم روشن میشه
محبتش تو قلبم ریشه کرده

از حالم پرسیده بودی؛ همین اندازه بگویم که یک خانه، دوبار فرو نمی‌ریزد…
چیزی از ویرانه‌های باشکوه شنیده‌ای؟

Sick of hearing "but they're your family". If it's toxic, it's toxic. I have the right to cut them off!

خسته‌ام از شنیدن اینکه «ولی اونا خانواده‌ات هستن». اگه آدمای سمی‌ای هستن، پس سمی‌ان.
من حق اینو دارم که رابطه‌ام رو باهاشون قطع کنم! .

یه روز التیام پیدا میکنی؛ از همه‌ی اون چیزهایی که درموردشون حرف نمیزنی. همه‌ی اون وقت‌هایی که یه معذرت‌خواهی ساده هم نشنیدی، همه‌ی اون کلمات یا رفتارهایی که بهت آسیب زدن. از سایه‌ی اون ترس مسخره که هیچوقت قرار نیست «دوست‌داشته» بشی— التیام پیدا میکنی، التیام پیدا میکنی، التیام پیدا میکنی.

باید گل را نگاه کرد
ابهام را شنید
باید از نور تا خدا رسید ..

♡