ﮔﺎﻫﻰ ﺁﺩﻡ ﻳﻜﻰ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺗﺸﺎﺑﻬﯽ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻧﺪﺍﺭﺩ ،


ﺍﻣﺎ ﺷﻴﻔﺘﻪ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ !


ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ﺧﻮﺩ ...


ﺩﺭ ﺷﻠﻮﻏﻰ ﻫﺎ ...


ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺣﺮﻑ ﻫﺎ ، ﺑﻪ ﺍﻭ ﻓﻜﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ !


ﺑﻪ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯾﺶ ﺩﻝ ﻣﻰ ﺑﻨﺪﺩ ؛


ﻭ ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪﻥ ﺍﺳﻢ ﺍﻭ ...


ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮔﻢ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ،


ﻭ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺍﻭ ﻟﺐ ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ؛


ﺧﻴﺮﻩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﺻﺪﺍﯾﺶ …


ﺣﺮﮐﺎﺕ ﻟﺒﺎﻧﺶ !


ﺁﺩﻡ ﮔﺎﻫﻰ ﺑﻰ ﺩﻟﻴﻞ ...


ﺷﻮﺧﻰ ﺷﻮﺧﻰ ...


ﺟﺪﯼ ،ﺟﺪﯼ ...


ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ،


ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎﺩگی

حقایق گاهى وقتا توى شوخى پیـدا میشه
اما خیلى احمقانه اس اگه فکر کنیم
آدمها توى شوخی
دلشون نمیشکنه…

من يه دخترم...
همون که صبحا بدون لبخند نمي بينيش...
همون که کلى انرژى داره واسه ساختن يه روز محشر...
همون که شيطنتاش صداى خنده ات رو تا اسمونا ميبره...
همون که واسه همه سنگ تموم ميزاره و مهربونه ولى کمتر کسى قدر مهربونياشو ميدونه...
همون که همه ى عشقشو از چشاش ميتونى ببينى و حس کنى...
من يه دخترم...
همون که زود دلش ميشکنه...
همون که وقتى مى زنى تو ذوقش ديگه اروم ميشه و شوخى نميکنه...
همون که مثل بچه ها ميمونه زود ناراحت ميشه زود قهر ميکنه زود يادش ميره زود باز ميخنده زود اشتى ميکنه...
من يه دخترم ...