تو
اکنون خاص‌ترین و بزرگترین شوقِ من
برای جنگیدن علیه این زندگیِ نامساعد،
این زندگیِ ناراضی کننده و نامراد هستی.

• ادگار آلن‌ پو


.️.️

غمگین ترین قسمت داستان این بود که گذشته‌ام داشت شوقِ رسیدن به آینده را در من خفه می‌کرد.

جناب #سعدی به صورت علنی آتش بس اعلام کرده و پرچم صلح رو گرفته سمت معشوقِ نامهربون!

یاد می‌داری که با من جنگ در سر داشتی؟
رأی، رأیِ توست؛ خواهی جنگ، خواهی آشتی...

...

22:22

تجربش کردی؟ :)
بنظرم‌قشنگ‌ترین‌تجربه از عشق
معشوقِ یک‌هنرمند بودنه.
از بین‌کلماتش از بین طرحاش
از لنز دوربینش، از قافیه ی شعراش
جوونه میزنی بیرون،به همین قشنگی :)🫰🏻


. .

اونجا که سعدی فرمود:
«یاد می‌داری که با من جنگ در سر داشتی؟
رأی، رأیِ توست؛ خواهی جنگ، خواهی آشتی...»
به صورت علنی آتش بس اعلام کرده و پرچم صلح رو گرفته سمت معشوقِ نامهربون!

عشق برای پایداری، به چنین فداکاری‌هایی نیاز داره :)

.࿐

•
به قول فریدون مشیری:
غم زمانه به پایان نمی‌ رسد
برخیز به شوقِ یک نفس
تازه در هوای بهار ..

「♡」

•
سر تا پا خزانیم اما دَم از شوقِ بهاران میزنیم ..

「♡」

اونجا که سعدی عزیز فرمود:
یاد می‌ داری که با من جنگ در سر داشتی؟
رأی رأیِ توست خواهی جنگ خواهی آشتی

به صورت علنی آتش بس اعلام کرده و پرچم صلح رو گرفته سمت معشوقِ نامهربون
عشق برای پایداری به چنین فداکاری‌هایی نیاز داره🤍

و ما دلمان روشن است
به اشکِ شوقِ بعد از اندوه‌ها!

.࿐

این بار که از این دریای خروشان به سلامت عبور کردیم، این‌بار که رگبار پایان گرفت و هوا صاف شد، همه‌تان را با عشق بغل می‌کنم.
من یک دنیا شوق و لبخند برای روزهای خوبمان کنار گذاشته‌ام و بغل‌بغل مهربانی و دلخوشی و هزار هزار بهانه‌ی روشن برای خوشبختی در پستوی ذهنم پنهان کرده‌ام و زمانش که رسید، برای همه‌مان از رهایی و شادی و عشق خواهم‌گفت.

چقدر مثل خانواده شده‌ایم این‌روزها...
از کنار هرکسی که در خیابان عبور می‌کنم، انگار سال‌هاست می‌شناسمش. انگار باتمام این چشم‌ها و چهره‌های مهربان قراری دارم، انگار چیزی ما را به هم پیوند داده، آنقدر محکم که جدا شدنی نیستیم و فراموش نمی‌کنیم هرگز، که چقدر به هم نیاز داریم و نیاز داریم که حال همه‌مان خوب شود. انگار همه در نهایت اندوهی مشترک غوطه‌وریم و داریم با تمام توان و با هم به سمت نور پیش می‌رویم و مراقبیم که تاریکی و اندوه و خشم، ما را نبلعد و کمک می‌کنیم به هم که قوی بمانیم و طاقت بیاوریم و در دل تندباد روزگار نشکنیم؛ به شوقِ بهار و به شوق روزهای روشن و خوبی که در انتظار ماست...

طاقت بیاوریم، برای تمام رنجی که تا امروز کشیدیم و تاریکی و خشمی که پشت سر گذاشتیم و دلخوشی‌های ساده‌ای که نداشتیم.
طاقت بیاوریم، به حرمت تمام تلاش‌های بیش از توان و زخم‌های رسیده به استخوان.
طاقت بیاوریم چون آگاه نیستیم به اینکه آخرین پله‌ی این سیاهچاله کجاست و کجای این قصه، به رهایی و نور می‌رسیم...
طاقت بیاوریم.

#نرگس_صرافیان_طوفان‌