وقتایی که همش تلاش میکنید و رنج میکشید این شعر مولانا را چندین بار بخونید:

هر لحظه که تسلیمم در کارگه تقدیر
آرام تر از آهو بی باک تر از شیرم
هر لحظه که می کوشم در کار کنم تدبیر
رنج از پی رنج آید زنجیر پی زنجیر


. .

مولانا :

هر لحظه که تسلیمم در کارگه تقدیر
آرامتر از آهو بی باک تر از شیرم

هر لحظه که می کوشم در کار کنم تدبیر
رنج از پی رنج آید زنجیر پی زنجیر

‏مثلا یکی بیاد ک دلیل شیرموز خوردناش بشم

‏کاش یه دانشمندی بیاد روی من تحقیق کنه بفهمه چرا من از "شیر" و "موز" متنفرم ولی عاشقِ شیرموزم

ﭼﺮﺍ "ﺷﯿﺮ" ﺭﺍ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺟﻨﮕﻞ ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ؟!

ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ :
ﻧﻪ ﺑﺪﻥ ﻭﺭﺯﯾﺪﻩ ی ﮔﻮﺭﯾﻞ،
ﻧﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﺎﺯﻭی ﺧﺮﺱ،
ﻧﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﭘﻠﻨﮓ،
ﻧﻪ ﺧﯿﺰ ﺁﻫﻮ،
ﻧﻪ ﺩﺭﻧﺪﮔﯽ ﮔﺮﮒ،
ﻧﻪ ﺷﮑﻤﺒﺎﺭﮔﯽ ﮐﻔﺘﺎﺭ،
ﻧﻪ ﺣﯿﻠﻪ ﮔﺮﯼ ﺭﻭﺑﺎﻩ
ﻭ ﻧﻪ........
را ندارد.

ﭼﻪ ﭼﯿﺰ ﺳﺒﺐ ﺍﯾﻦ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺑﺮﺍﯼ "ﺷﯿﺮ" ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ؟!

"ﺷﯿﺮ" ﺭﺍ ﺑﺪﻟﯿﻞ ﺧﺼﺎﯾﺺ ﺭﻓﺘﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺩ "ﺳﻄﺎﻥ ﺟﻨﮕﻞ" ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ، ﺯﯾﺮﺍ :

ﺷﯿﺮ ﺗﺎ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺷﮑﺎﺭ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ
‏(ﺩﺭﻧﺪﻩ ﺧﻮ ﻧﯿﺴﺖ)

ﺩﺭ ﻭﻗﺖ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺷﮑﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻧﯿﺎﺯﺵ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻧﯿﺎﺯﺵ
‏(ﻃﻤﺎﻉ ﻧﯿﺴﺖ)

ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﻗﻮﯾﺘﺮﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺻﯿﺪ ﺍﻧﺘﺤﺎﺏ ﻣﯿﮑﻨﺪ
(ﺿﻌﯿﻒ ﮐﺶ ﻧﯿﺴﺖ)

ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﻣﺎﺩﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﺭ ﺩﺍﺭ ﺭﺍ انتخاﺏ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ
‏(ﺭﺣﻢ و شفقت ﺩﺍﺭﺩ‏)

ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﮑﺎﺭ ﺍﻭﻝ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﯿﺪﻫﺪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﮐﻨﻨﺪ
‏(ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﮔﺬﺷﺘﮕﯽ ﺩﺍﺭﺩ)

ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻏﺬﺍ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﻓﻦ ﻭ ﯾﺎ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﺳﺎﯾﺮ ﺣﯿﻮﺍﻧﺎﺕ ﻧﻤﯿﮕﺬﺍﺭد
(ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻈﺮ ﻭ ﺳﻔﺮﻩ ﮔﺬﺍﺭ ﺍﺳﺖ)

ﻭ در ﺁﺧﺮ ﺑﻮﻗﺖ ﮐﻬﻮلت ﻭ ﻣﺮﯾﻀﯽ ﺍﺯ ﮔﻠﻪ ﺟﺪﺍ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﺗﺎ ﻣﺰﺍﺣﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ ....

اینجاست که می گویند :همیشه "ﺷﯿﺮمرد" ﺑﺎﺷﯿﺪ!

هر لحظه که تسلیمم در کارگه تقدیر
آرامتر از آهو،بی باک تر از شیرم

هر لحظه که می کوشم در کار کنم تدبیر
رنج از پی رنج آید،زنجیر پی زنجیر...

(مولانا)

هر لحظه که تسلیمم
در کارگه تقدیر

آرامتر از آهو
بی ‌باک تر از شیرم

هر لحظه که می کوشم
در کار کنم تدبیر

رنج از پی رنج آید
زنجیر پی زنجیر

(مولانا)

التماست میکنم ، با عشق درگیرم نکن!!
من حریفش نیستم! هم پنجه با شیرم نکن..

تازگیها از تب تُند جنون برخاستم..!
باز با دیوانگیهایت زمینگیرم نکن...

قهرمان آرزوهایت نبودم ،!نیستم...
بی سبب در ذهن خود اینطور تصویرم نکن....!

مردرویایی تو من نیستم ای عشق من
با نگاه دلفریبت باز زنجیرم نکن!!!

شاعرم با یک نگاه مست عاشق میشوم
التماست میکنم با عشق درگیرم نکن!!

هر لحظه که تسلیمم

در کارگه تقدیر

آرامتر از آهو

بی باک تر از شیرم


هر لحظه که می کوشم

در کار کنم تدبیر

رنج از پی رنج آید

زنجیر پی زنجیر ...

جنگجویی از استادش پرسید :
بهترین شمشیرزَن کیست ؟

استادش پاسخ داد : به دشت کنار صومعه برو.
سنگی آنجاست. به آن سنگ توهین کن.
شاگرد گفت :
اما چرا باید این کار را بکنم؟
سنگ پاسخ نمی دهد !!!
استاد گفت خوب با شمشیرت به آن حمله کن.
شاگرد پاسخ داد :
این کار را هم نمی کنم.
شمشیرم می شکند و اگر با دست هایم به آن حمله کنم ، انگشتانم زخمی می شوند و هیچ اثری روی سنگ نمی گذارند. من این را نپرسیدم.

پرسیدم بهترین شمشیرزن کیست ؟
استاد پاسخ داد :
بهترین شمشیرزن به آن سنگ می ماند ، بی آن که شمشیرش را از غلاف بیرون بکشد نشان می دهد که هیچکس نمی تواند بر او غلبه کند...