باید مثل انیمیشن هورتون
همه باهم داد بزنیم:
ما اینجاییم،
شاید خدا صدامونو شنید!.

وقتی درخواست طرف مقابلت رو نادیده بگیری و مسئله‌ت رو حل نکنی و انعطاف‌پذیر نباشی مسائلِ حل نشده تبدیل می‌شه به یه خشم فروخورده و می‌شه مثل یه زخم عفونی که یک‌جا بالاخره چرک و عفونتش می‌زنه بیرون.
مسئله‌ی امروز ما مربوط به یک بازه‌ی زمانی کوتاه و یک مسئله‌ی خاص نیست.
انقدر نادیده گرفته شدیم که وضع به این‌جا رسیده...
که دیگه باید بشنوید صدامونو
دویدیم و نرسیدیم
خواستیم و به دست نیاوردیم
و درد این روزامون همینه .....

. .

یه شبایی اصن نگذشت اما ما ازش گذشتیم…!
یه شبایی هم بد گذشت…سخت گذشت…
یه شبایی داد زدیم اما جز دلمون هیچ کس صدامونو نشنید…!
یه شبایی همه چیز بود به جز اونی که باید می بود…
یه شبایی هوا عجیب دونفره بود اما همون شبا ما بودیمو تنهاییمون…
یه شبایی نفسمون برید از این همه بغض…
یه شبایی نفس کم آوردیم اما دوم آوردیم!…
یه شبایی فقط زنده بودیم…زندگی نکردیم!
یه شبایی زنده هم نبودیم…فقط بودیم!….همین…
حالا یک دقیقه سکوت بخاطر همه این شب هایی که با اندوه سپری کردیم…شبهایی که شاید بارها و بارها توی تنهاییهامون شکستیم و هیچکس نفهمید جز دلمون…دلی که بازی خورده بود و بوی سوختگی می داد!

دو تا گنجشک بودن
یکی داخل اتاق یکی بیرون پشت شیشه
گنجشک کوچولو از پشت شیشه گفت：
من همیشه باهات میمونم.......
قول میدم!!!!!!
و گنجشک توی اتاق فقط نگاهش کرد!!!!
گنجشک کوچولو گفت ：
من واقعأ "عاشقتم" !!!!!!
اما گنجشک توی اتاق فقط نگاش کرد!!!!
امروز دیدم گنجشک کوچولو پشت
شیشه اتاقم "یخ زده"
اون هیچوقت نفهمید
گنجشک توی اتاقم "چوبی" بود !
حکایت بعضی ماهاست
خودمونو نابود میکنیم
واسه "آدمای چوبی"
کسانی که نه مارو می بینن
نه صدامونو می شنوند