انتظار نداشته باش برات قدم بردارم وقتی همیشه یجا ثابت وایستادی و قدم برنمیداری؛
مطمئن باش اگه یه‌ جا یه قدم برام برداشته باشی، منم ده قدم برات برداشتم‌.
اما یه اخلاقی دارم اونم اینه که اگه ببینم طرفم عادت کرده به پیش قدم شدنِ من، همونجا خودمو می‌کشم کنار بدون هیچ فکری؛
من آدمی‌ام که از آدمای زندگیم توقع دارم چونکه همیشه صدمو براشون میذارم و اونجا که ببینم طرف صفرشم برا من نمیذاره،
خط می‌خوره و تبدیل به آشناترین غریبه میشه. همون آدمی که یه روزی جزو مهمترینای زندگیم بود و دیگه جایی توی زندگیم برای خودش نداره.

دیشب خواب دیدم شوهرم رفت زیرتریلی هجده چرخ وگوشت چرخ کرده شد
یعنی با داد ازخواب پریدما
نیم ساعت فقط میلرزیدم گوشیمو ورداشتم بهش زنگ زدم دیدم شارژم صفرشده هی خودمو به درودیوار میکوبیدم
بعدیهو یادم اومد که من اصلا ازدواج نکردم
بعد که آروم شدم یادم اومد من پسرم

ز دست “لاین” و “وایبر” هر دو فریاد!
که ما را بد رقم کردند معتاد!

امان از “واتساپ” و “بی تالک” و “تانگو”
“اینستاگرام” که دیگر کرده بیداد..

چنان درگیر دنیای مجازیم
که دنیای حقیقی رفت از یاد

چه شد آن گوشیای ساده ی قبل؟
“اریکسون” ، “موتورلا” روحتان شاد!

ز “نوکیا” و آن “یازده دو صفرش”
گرفته تا به “شصت و شیش، هشتاد”!

چو آمد “اندرویید” و “سیم بی ان” رفت
برفت از دست دیگر، وقته آزاد..

چنان درگیر “استاتوس″ و “پستیم”
که در “پیس″ و “کپی” گشتیم استاد!

مدیر خانه و شغلم کمم بود!
مدیر این گروهم گشت مازاد!!!!

از آن روزی که گوشی گشت تعویض!
شدم بنده پنیروخواهرم کارد!!

اگر چه صد فرند ” اد کرده” مارا
“بلاک” زندگی گشتیم: ای داد ..

خودم دانم نصیحت کار من نیست
“که خرما خورده را منع است ایراد”

تلف کردم همه وقتم به این شعر
“گروپی” تازه آن سو گشت ایجاد

هزاران “پی ام” ناخوانده را من
کنون باید بخوانم: اوه.. مای گاد…!!!