آنچه در درون آدم می ماند، بی‌نهایت بیشتر از آن چیزی‌ست که به صورت کلمات بیرون ‌می‌آید.
-داستایوفسکی.

از کنارت ساده رد میشم اما روحم برمیگرده و صورتتو میبوسه و بعدش خودشو بهم میرسونه...

‏یه بیماری هم وجود داره، به این صورت که تو به خاطر وجود شخصی که حتی باهاش تو رابطه نیستی، با کسی وارد رابطه نمی‌شی.

از یه جایی به بعد، آدم انگار از خواب بیدار میشه و رخ زمخت و واقعی زندگی پرت میشه توی صورتش. این یه مبارزه‌ی ناعادلانه‌ست. نه نقشه‌ای دستت دادن، نه سلاحی. فقط بهت میگن: بجنگ! بجنگ! زنده بمون!

گُل خودش قشنگه ، بوش قشنگه ، کادو گرفتنش قشنگه ، کادو دادنش قشنگه ، صورتیش قشنگه ، زردش قشنگه ، همه رنگش قشنگه ، دیدنش دست بقیه قشنگه ، لبخندی که میاره رو لبات قشنگه ، حتی عکسشم قشنگه
کاش گُل بودم ..

♡

تو همیشه فکر میکردی من‌ میخوام دعوا راه بندازم در صورتی که من فقط میخواستم بگم چه حسی دارم، همین.

The other day my grandma told me, "when you and him are fighting, you both need to remember that it's you two vs the problem, not you vs him."
And that hit me hard!

اون روز مامان بزرگم بهم گفت: «وقتی با هم دیگه دعواتون میشه، جفتتون باید این موضوع یادتون باشه که شما دو تا مقابل اون مشکلی هستید که سرش دعوا می‌کنید، نه تو در مقابل اون‌!»
و این حرفش بدجور حقیقتو کوبید تو صورتم!

دلم میخواد هوا از این حالتِ آفتابی تغییر کنه و یک هفته هر روز به صورت مداوم بارون بیاد....

متاسفانه اصلا نمیتونم آدم با سیاستی باشم، با یکی حال نکنم از تک تک اجزای صورتم مشخصه..

اگه اون تئوری که میگه: «قبل مرگ تمام زندگیتو بصورت فلش بک میبینی» واقعی باشه، مشتاق دوباره دیدن اون روزاییم که کنار هم بودیم.