دیگه مثل گذشته نیست که اعتیاد یا دست بزن داشتن نشونه یه رابطه مشکل دار باشه.
الان اگه یکی از طرفین تو زندگی مشترک احساس "شادی" نکنه و از بودن در رابطه "لذت" نبره،
باید به این درک برسیم که؛
زنگ خطر برای "پایان یا خیانت" در این زندگی به صدا دراومده.یک رابطه تمام شده را اگر نپذیری، با تحقیر و خیانت میپذیری.....

بنظرتون بجز خیانت چی میتونه باعث سرد شدن طرفین از ادامه رابطه بشه؟

#کامنت_کنید

موضوع اینه که فرقی نمیکنه چه مدتیِ باهم تو رابطه‌اید نقطه پایان یه رابطه همونجاست که یکی از طرفین یادش میره چطوری مثل روزای اول به طرف مقابل توجه کنه.


. .

‏فرقی نمیکنه چه مدتی با هم تو رابطه اید ، نقطه پایان یه رابطه همونجاست که یکی از طرفین یادش میره چجوری مثل روزای اول به طرف مقابل توجه کنه

‏حقیقت اینه که سیاست به خرج دادن، رابطه رو طولانی نمیکنه، فقط تموم شدنِ اون رابطه رو‌ به تاخیر میندازه؛
‏چون بالاخره یکی از طرفین از اینکه خود‌ واقعیش نباشه خسته میشه و خودشو نشون میده :))

انتظار هم تاریخ مصرف داره، دیر یا زود بسر میاد و جای خودش رو ابتدا به عادت، و بعد به فراموشی می‌ده، اینکه کی موعد انقضاء می‌رسه بستگی به عمق خسارتی داره که به یک رابطه وارد شده و اینکه یکی یا هر دو طرفین چقدر به ترمیم یا شدت اون خسارت کمک کنند.

فرقی نمیکنه چه مدتی تو رابطه اید. نقطه پایان یه رابطه همونجاست که یکی از طرفین یادش میره چطوری مثل روزای اول به طرف مقابل توجه کنه...


. .

یه جایی از رابطه هست که یکی از طرفین میدونه رابطه تموم شدست، ولی اون یکی نمیدونه
اونجا خیلی غم انگیزه.

‏حقیقت اینه که سیاست به خرج دادن، رابطه رو طولانی نمیکنه، فقط تموم شدنِ اون رابطه رو‌ به تاخیر میندازه؛
‏چون بالاخره یکی از طرفین از اینکه خود‌ واقعیش نباشه خسته میشه و خودشو نشون میده :))

موضوع اینه که فرقی نمیکنه ‌چه مدتی باهم‌ تو رابطه‌اید، نقطه پایانِ یه رابطه همونجاست که یکی از طرفین یادش میره چطوری مثل روزای اول به طرف مقابل توجه کنه :)))